Ang kapitbahay kong si Jesusa (69)
NAKAHARAP ako sa may pintuan kaya mabilis kong nakita ang pagpasok ng la laking hindi ko malilimutan ang mukha — si Rebo. Si Jesusa ay kaharap ko kaya hindi niya nakikita ang papasok na si Rebo.
“Huwag kang li lingon, Jesusa!”
“Bakit?” Nasa mukha niya ang pagkagulat.
“Si Rebo, nakita kong pumasok.”
“Sigurado ka?”
“Oo. Hindi ko malilimutan ang mukha niya.”
“Nasaan na, Per?”
“Nagtungo sa kabilang wing nitong restaurant. Mabuti at hindi rito. Malamang makita ka.”
“Kailangan makalabas na tayo rito. Baka dito pa gumawa ng kalokohan ang gagong yan.”
“Huwag ka munang tatayo at titingnan ko kung saan nakapuwesto. Baka paglabas natin e makita tayo. Diyan ka lang muna.”
“Bumalik ka agad Per.”
Tumayo ako at tinungo ang kabilang wing. Marami nang kumakain. Ako man ay nag-ingat. Baka natatandaan ako ni Rebo at kausapin ako.
Nakita ko ang kinaroroonan ni Rebo. Nasa sulok na mesa pero delikadong paglabas naming sa pinto ay makita si Jesusa. Nakaharap sa may pinto si Rebo.
Habang patungo kay Jesusa ay nag-iisip ako ng paraan kung paano makakalabas si Jesusa na hindi makikita ni Rebo.
Naalala ko na mayroon akong malaking sombrero sa kotse. Ginamit iyon ng isang model namin. Mayroon din akong bandana na maaaring itakip nang bahagya sa mukha. Mabilis akong nagtungo sa kotse at kinuha ang mga iyon.
Takang-taka si Jesusa nang makita ang mga dala ko.
“Magtungo ka sa comfort room at isuot ito. Delikadong makita ka ni Rebo kapag hindi ka nagbalatkayo.”
Sinunod ako ni Jesusa. Makaraan ang ilang minuto ay lumabas na si Jesusa at maski ako ay hindi siya nakilala. Bagay sa kanya. Mahusay magbalatkayo si Jesusa. Model nga pala siya kaya madaling bumagay ang anumang isusuot.
“Sumabay tayo sa mga taong lumalabas. Basta huwag kang titingin dun sa dulo. Andun siya at nakatingin sa may pinto.”
Lumabas na kami. Eksakto namang may mga palabas din ng mga taong kumain. Sumabay kami. Hindi kami humihinga habang humahakbang palabas.
Nakarating kami sa pinto.
“Dali Jesusa!”
Nagmamadali kaming nagtungo sa kinapaparadahan ng aking kotse. Para namang nananadya ang pagkakataon. Sa parking, katabi ng kotse ko ang SUV ni Rebo!
(Itutuloy)
- Latest
- Trending
