Ang kasalanan ko kay kuya Felipe (Ika32 labas)

(Batay sa tunay na kasaysayan ng isang nagpapatawag sa pangalang JIM. Ang iba pang pangalan at lugar ay sadyang binago ng awtor.)

HINDI na ang pelikula ang pinanood ko kundi ang ginagawa ng lalaki sa kanyang siyota. Mga estudyante ang dalawa dahil sa suot na uniporme. Nakikita ko ang ginagawa sapagkat malapit lamang sila sa kinauupuan namin ni Ate Tet. Hindi ako kumukurap sa pagkakatingin sa panooring iyon na mas maganda pa sa horror movie na gustung-gusto naman ni Ate Tet. Pero hindi rin naman ako nagpapahalata na sa kanila nakatingin. Isa pa’y nakahihiya rin. Baka sabihing ang totoy na katulad ko ay marunong na ng ganoon. Pero sa sarili ko, alam kong hindi na ako totoy. Ang tingin ko sa sarili ko ay isa nang binata. Siguro’y ganoon ka-matured ang aking pag-iisip dahil sa mga dinanas sa buhay na dulot naman ng aking ama. Hindi maganda ang aking kabataan. Masakit isipin ang mga iyon.

Patuloy sa pagdukot ang lalaki at tila nagpapaubaya naman ang babae. Naka-puting blusa at palda ang babae samantalang naka-puting polo at itim o asul na pantalon ang lalaki. Naisip ko, kawawa naman ang mga magulang ng babae sapagkat hindi nila alam na narito sa loob ng sinehan ang kanilang anak at dinadama na ang murang dibdib ng siyota. Siguro’y umaasa ang mga magulang ng dalawang estudyante na nasa school ang dalawa at nag-aaral.

Ipinasok pa ng lalaki ang kamay sa loob ng blusa ng babae. Para bang may dinudukot na kendi sa loob ng garapon kahit na naroon pa ang takip. Inaabot na pilit. May sinasaliksik. Ano kaya iyon?

Natapos ang pagsa-liksik sa loob ng blusa ng babae. Inayos ang blusa. Maya-maya iba naman ang dinudukot. Ang nasa loob ng palda ng babae. Kitang-kita ko sapagkat nagliwanag na sa akin ang kabuuan sa loob ng sinehan. At gaya kanina, payag na payag ang babae. Kung kanina ay may pilit inaabot ang lalaki, mas matindi ang inaabot niya sa loob ng palda.

(Itutuloy)