Trahedya sa dagat

Maraming trahedyang sa bansa’y naganap

at ang karamiha’y nangyari sa dagat;

Halos araw-araw at buwang lumipas

barko’y lumulubog buhay nalalagas!

Nang taong nagdaa’y maraming namatay

sa mga sakunang sa baya’y dumatal;

Mayrong binabaril ng mga criminal

at may nasasawi sa hirap ng buhay!

Mga terorista’y walang patumangga

sa gawang pumatay, manunog, manira;

Ang mga tulisa’y palaging naghara –

magulang at anak ay pinaluluha!

Inang Kalikasan kapag nagagalit –

bagyo at landslide ang pinasasapit;

Kaya ang trahedya’y nagiging malupit

tahanan at buhay ang naililigpit!

Pero ang matindi sa mga trahedya

kung ang mga tao’y sakay na sa bangka;

Malalaking barkong sasakyan ng madla

sa sakuna’t alon biglang nawawala!

Nagkakataon pang sakuna’y darating

panahong bakasyon tao sa gawain;

Mga empleyado at mga students

hindi makasapit sa kanilang parents!

Kung bibilangin mo sa mga daliri –

libo’t halos milyon ang taong nasawi;

Sa gitna ng dagat doo’y nangyayari

ang mga trahedyang di tiyak ang sanhi!

Kaya itong bansa’y nagdurusa ngayon

sa dami ng taong tinangay ng alon;

Mga ama’t ina luha’y bumabalong

pagka’t pati bata dagat ang kabaong!

Para bang may gyerang sa bansa’y sumapit

sa baril at kanyon daming naliligpit;

May bagyo at wala sa tapat ng langit –

dagat ang sa tao’y siyang kumakarit!