Mga mata sa butas (Ika-87 labas)

(Kasaysayan ni Pepe ng Riyadh, KSA)

KUMUBABAW ang hayok na si Rasheed kay Pacita. Sa sobrang kahayukan ay hindi na hinubad ang puting salawal. Ibinaba na lang hanggang hita. Nagmamadali dahil sa pagkahayok. Unang pagtikim sa karne ng hayop na si Rasheed. Masakit ang kapangahasan ng hayop. Ipinilit kahit hindi puwede. Naipilit din pero nag- iwan ng hapdi. Sunod-sunod ang ginawang kapangahasan ng hayop na si Rasheed at nagdulot pa ng ibayong hapdi. Pumikit na lamang si Pacita. Gusto man niyang lumaban ay hindi puwede. Nakatali siya at walang magagawa para labanan si Rasheed sa kahayukan. Ilang arangkada pa ng hayop at lumungayngay na sa dibdib niya. Abut-abot ang hingal. Parang mamatay sa hingal.

"Asre, Rasheed! Asre!"

Sigaw ng isa sa barkada. Nakita ni Pacita na parang asong ulol na ang dalawang kabarkada. Takam na takam na sa karne.

"Baden! Baden!" sagot ng hayop na si Rasheed.

Matagal pa sa ganong posisyon ang hayop, Tila naka-drugs nga yata at kung ano pa ang gustong gawin kay Pacita.

"Asre!" sigaw ng atat na kabarkada.

Napilitang tumayo si Rasheed.

Ang ikalawang lalaki ay mabilis na lumapit at kumababaw. Nagmamadali,. Ilang saglit lamang at sumabog ang fuse. Walang nagawa si Pacita kundi ang umiyak.

Nang sumakay ang ikatlo tila bibigay na si Pacita. Hirap na hirap na siya. Mas mabuti pa yatang piñatay na siya ng tatlong rapist. Mabuti pang tinapos na ang paghihirap niya para wala nang problema.

Pero tila ganoon nga ang mangyayari sa kanya sa disyertong iyon pagkatapos iwan ng tatlong rapist. Hindi siya mabubuhay sa disyerto kapag inabutan siya ng matinding init sa kinabukasan. O kaya naman ay abutin siya ng sandstorm. Malilibing siya nang buhay doon. At maaaring maging madali ang kanyang kamatayan kapag nakagat ng mabagsik na alakdan o tarantulang disyerto.

Hindi niya alam kung paano umalis ang tatlong rapist. Wala na siyang maalala dahil sa hirap na dinanas. Nakatali pa ang mga kamay niya. (Itutuloy)