Si Padre Benjie Redoble

Duna koy giduaw nga mga balay aron ampoan ug panalanginan sa Moalboal.

Akong giduaw og hapit ang ako kanhi magtutudlo sa seminaryo niadtong college pa ko. Akong nakita ang iyang pahiyom sa dihang niduaw ko kaniya. Wala siya magdahum nga moduaw ko.

Taud taud na sab mi nga wala magkita. Sa among pagkukabildo daghan ko og nakat-onan. Ug kini naglangkob ning mosunod:

1. Sa kinabuhi dili tanang panahon kita batan-on. Moabot ang panahon nga mamahimo kitang luya ug  masakiton.

2. Dili tanang tinabangan mohunahuna nato ang uban ihiklin kita ug ilubong kita sa kalimot.

3. Ang mga buhat sa kalooy usahay usa lamang ka kalihukang organisado nga mahitabo sa panahon nga gikinahanglan ang mga hulagway kanila nga nagpaluyo niini apan lisud bansayon kada adlaw.

4.    Sa kinabuhi kinahanglang andam kita ug tagana sanglit ang tanan lumalabay lamang bisan gani ang atong achievements ingon man ang atong mga suliran.

Nidugang si Padre ang mga pari nga nagtinarong ug matinabangon usahay maoy luoy kaayo. Luoy tungod kay sa ilang pagkamatinabangon usahay ilang nakalimtang ang ilang kaugalingon.

Tinuod gyud ang ilang giingon nga Expectation is the root of all heartaches. Usahay nakaingon ko nga kutob ra diay sa pamalandong ang tanan apan wala diay kini makatunob sa yuta sa kalambigitan.