Nasaan ang pag-asa?

Maraming ang hangad ay magandang buhay

Nitong mga dukha nating kasambahay;

Nagsisikap sila’y walang dumaratal –

Na magandang s’werte sa lahat ng araw!

Marami ang umaasang itong ating bansa

Ay makaaahon sa pagdaralita;

Mga economist at pangulo pa nga

At ang marurunong wala ring magawa!

Marami ang umaasa sa saganang bukas

Makakamit nila sa bugtong na anak;

Pero nang lumaki ay naging halaghag

Kaya ang magulang sa pagluha’y sadlak!

Mga pulitiko ay umaasa rin

Na sa pagwawagi ay dadakilain;

Pero nang maupo sa Kongreso natin

Naging abusado at dapat sumpain!

Masaganang ani ang hangad sa bukid

Ng mangagsasakang nasa ula’t init;

Pero nabigo rin sa bagyong nagngalit

At ulang nagbaha sa maraming panig!

Mga mangingisdang dagat ang pag-asa –

Ay biglang nawalan nang maraming isda;

Nalason sa dagat ng mga basura

At mga kemikal mula sa pabrika!

Mga negosyante’y magaling mang-akit

Mga manggagawa’y laging ginigipit;

Karampot na suweldo’y kulang pa sa bibig

Mga empleyado sa talim ay kapit!

Kung tutuusin mo’y lahat umaasa

Sa buhay matatag at buhay maganda;

Pero ang pag-asa’y ayaw ng pakita –

Dahil sa ang hangad ng tao ay iba!

Sa halip magnais ng kadakilaan

Ang dulot sa iba ay kapahamakan;

Kaya ang pag-asang inaasam-asam

Malayong makamit nitong sambayanan!