Ang atong pagka-sakeyo

Ginaingon nga nakulit na sa atong kinaiyang tawhanon ang atong dakong panginahanglan sa Ginoo. Tinuod mahimong maanaa sa tawo ang tanan (dungog, gahom, katigayonan) apan pabiling usa ka haguka ug haw-ang ang kinabuhi. Sa ato pa, daw lad-ang ang tanan.

Si Sakeyo, gidumtan sa  kadaghanan sa kapasikaran nga siya usa man ka kobrador og buhis. Dugang pa, siya mubo nga tawo. Adunay buntag nga buot niyang sutaon bahin ning gitawag og Jesus. Ang pagsaka niya sa kahoy’ng Sikomoro ang naghimo kaniyang kataw-anan sa mga tawo sanglit sa maong paagi, mas nadayag man hinuon ang iyang kaputot.

Ang maong panagtagbo ni Sakeyo ug sa atong Ginoo ang nagdala og dakong kausaban sa kinabuhi ni Sakeyo. Nahimong ang kaluwasan misulod ug mihari sa iyang panimalay. Nasinati niya ang kalooy ug gugma sa Ginoo.

Kita usab mga sakeyo nga nagkinahanglan sa dakong gugma ug kalooy sa Ginoo. Mahimong yam-iran kita sa uban apan angay natong hibaw-an nga ang kaluwasan alang sa tanan.