Mga ang-ang ug ang mga sikolohikal nga implikasyon sa paglubong paglubag sa panahon

Kini nagpasabot nga ang hingtungdan kun ang namatyan ang mahimong makalimot sa kagahapon ug sa ugma sanglit nahilansang man siya sa kasamtangan gumikan sa panghitabo. Ang paglubag sa panahon ang lahi ra kaayo itandi niadtong nagdumili nga mosinati sa panahon nga nakalimot na lang kun unsang adlawa, bulana o takna. Usa ka paagi sa pagtabang ning maong mga tawhana mao man ang paggiya kanila diha sa paghandom sa kagahapon uban ang namatay ingon man ang pagdasig kanila aron sila molaom sa umaabot. Kun mamahimong kabahin sa handumanan ang pagbangutan kini ang sinugdanan sa kaayohan. Apan kun padayon gihapong gihambin ang maong pagkawala matag adlaw, dili gihapon mahatagan og katapusan ang pagbangotan.

Kinaugalingon lamang ang pagbangutan

Ang gibug-aton o ang tay-og ingon nga epekto sa pagkawala ang mag-agad sa gipuhonang pagbati sa hingtungdan nga tungod niini, posibleng makasinati hinuon ang hingtungdan og dugang pang kadaut sa kaugalingon. Ning maong ang-ang ang hingtungdan ang mosinati og “pagbiya” sa naandang kalihokan segun ning duroha ka mga hinungdan:

1. Pagpanalipod sa kaugalingon batok sa dugang pang kadaut.

2. Pagsinati sa mas halawom ug sa mas personal pa gyud nga paagi. -- Sumpayan pa