Hiyasmin (146)
“WALA nga, Sir Dax, naibuka lang ng bibig ko ‘yun,’’ sabi ni Hiyasmin at nagtawa nang mahina.
“Bakit ka tumatawa? Siguro nga meron kang gustong sabihin.”
Tuluyang nagtawa si Hiyasmin.
“O nagtawa ka na nga.’’
“Natutuwa kasi ako sa iyo, Sir Dax.”
“Ba’t ka naman natutuwa sa akin e hindi naman ako guwapo.’’
“Ikaw hindi guwapo?”
“Oo.’’
“Guwapo ka Sir Dax. Tumingin ka sa salamin.”
Si Dax naman ang nagtawa.
“Dalawa na kayong nagsabi na guwapo ako.”
“Talaga? Sino ‘yung isa?’’
“Nanay ko!’
Napahagalpak ng tawa si Hiyasmin.
“Tawang-tawa ka ano?’’
“E totoo namang guwapo ka.’’
“Sige dahil sa sinabi mo, e ako na lang lagi ang magpapakain sa iyo—for life.’’
“Wow ang saya!’’
“Hindi ako nagbibiro.’’
“Seryoso ka ba talaga, Sir Dax?’’
“Oo.’’
“Bakit naman for life?’’
“Kasi naisip ko, tutal at natulungan kita sa pag-aaral mo, sasagad-sagarin ko na ang pagtulong sa iyo—pakakainin kita habambuhay.’’
“E paano kung mag-asawa ka? Ganun pa rin ang gagawin mo?’’
“Oo. Walang mababago. Pakakainin pa rin kita.’’
“Paano ‘yun e may asawa ka na nga?’’
“Basta. Kung ano ang sinabi ko, ‘yun ang gagawin ko.’’
“E di salamat in-advance.’’
Tinitigan ni Dax si Hiyasmin. Nagbaba ng tingin si Hiyasmin. Hindi niya kayang makipagtitigan kay Dax.
“Siyanga pala, bukas, sabay tayong mag-lunch ha? Pupuntahan kita.’’
Tumango si Hiyasmin.
KINABUKASAN, eksakto alas dose ng tanghali, pinuntahan ni Dax si Hiyasmin sa kompanya nito.
Nakita agad ni Dax si Hiyasmin sa lobby pero may kausap itong lalaki. Guwapo ang lalaki, balbas sarado. Sarap na sarap sa pakikipagkuwentuhan si Hiyasmin sa lalaki.
Itutuloy
- Latest
