Hiyasmin (15)
Lumambot ang loob ni Dax sa mga sinabi ni Hiyasmin. Feel niya, nagsasabi ito ng totoo. Talagang ang gusto nito ay makapagtapos ng pag-aaral. Isang taon na lang daw at magtatapos na ng kolehiyo. At kaya gustong makatapos ay para makakuha agad ng trabaho at para rin matulungan ang ina nito na hirap na hirap na raw sa ginagawa ng asawa nito.
“Tutulungan kita Hiyasmin!’’ sabi niya. Pinal na ang pasya niya. At meron na siyang naisip na paraan para matulungan si Hiyasmin na hindi na ito papasok para maging kasambahay niya.
Hindi makapaniwala si Hiyasmin sa narinig.
“Totoo po Sir Dax?’’
“Oo. Pero hindi mo na kailangang magtrabaho sa akin.”
“Ano po ang ibig mong sabihin?’
“Pag-aaralin kita—parang scholar kita.’’
Hindi makapaniwala si Hiyasmin. Totoo ba ang narinig niya?
“Paano po kita mababayaran?’’
“Saka mo na isipin ‘yan. Mahalaga na makatapos ka.’’
“Sige po Sir Dax. Pero gusto mo, every Sunday pupunta ako rito para ipaglinis kita ng bahay o ipaglaba kaya o ipagluto?’’
“Huwag na. Mag-aral ka na lang mabuti.’’
“Sige po!’’
“Ibigay mo sa akin ang total na babayaran mo sa school at bibigyan na kita ng pera ngayon. Para wala ka nang puproblemahin pa. I-cash mo na ang buong semester. Mas panatag mag-aral kapag walang iniisip na utang sa school.’’
Lalong natulala si Hiyasmin sa narinig. Hindi niya malaman kung ano ang sasabihin sa mabait, mapagtiwala at matulunging tao na nasa harap niya.
(Itutuloy)
- Latest
