“PUWEDENG patingin, Raul,” sabi kong hindi makapaghintay. Bigla akong naatat nang sa bihing may kuha siya sa cell phone ng dalawang bata.
“Hindi ko nadala ang cell ko. Ipasa ko na lang sa’yo. Kailan ka ba aalis?”
“Baka bukas umalis na ako, Raul.”
“Sige at kapag sini pag ako, e punta uli ako rito bukas ng umaga. Bihira rin akong pumunta rito sa bayan.”
“Salamat, Raul. Asahan ko ha.”
“Ano mo baga si Sir Fernando at Mam Melissa?” tanong na tila may pagtataka. Mas mabagsik ang puntong Pinamalayan niya kaysa kay Mang Nado.
Si Mang Nado na ang sumagot sa tanong ni Raul. Ipinaliwanag dito. Napatangu-tango si Raul pagkatapos. Parang paniwalang-paniwala na dati ko na ngang siyota si Melissa noon.
“Huwag mo nang mababanggit kay Sir Fernando o kay Mam Me-lissa mo na may taong nagtatanong sa kanila ha, Raul. Kasi ayaw kong malaman ni Melissa na ang kanyang dating siyota ay sinusundan pa siya hanggang dito sa Pinamalayan. Sa atin-atin na lamang ito ha?”
“A ay oo. Hindi rin naman ako palakuwento. At saka minsan-minsan lang din kaming magkakuwentuhan ni Sir at Mam. Paano’y masyadong abala sa trabaho. Ngayon ay ang mga mangoosteen ang aming hina-harvest. Naku napakaraming kuwarta pala sa manggoosteen. Yung balat lang pala ang ki- nukuha roon at ginagawang tabletas. Sabi ay gamot sa kung anu-anong sakit. Pati ngani ang luyang dilaw ay ginagawa na ring gamot sa kung anong mga sakit.”
Makuwento si Raul kaya unti-unti kong dinala pa kina Fernando at Melissa ang usapan para meron pa akong malaman sa kanila. Ang mga nalaman ko kay Mang Nado ay gusto ko pang madagdagan.
“Okey naman ang pagsasama nila sa palagay mo, Raul?”
“Ay oo. Magkasundung-magkasundo ang mag-asawang ‘yun. Kaya siguro sinusuwerte ay dahil sa laging mapagmahal sa isa’t isa. Nakikita ko kung paano sila nagsusunuran. Kapag si Mam Melissa ay nasa Maynila ay parang nalulungkot si Sir Fernando.”
“Bakit madalas ba si Mam Melissa mo sa Maynila?” tanong ko.
“Madalas din. Siya kasi ang nakikipag-usap sa pharmaceutical companies na kumukuha ng produkto.”
“Kapag lumuluwas siya kasama ang dalawang bata?”
“Oo.”
Positive na ang nakita ko sa mall sa Maynila noon ay walang iba kundi si Melissa. Mayroon siyang nilalakad noon kaugnay sa negosyo nila.
“Ito lang mga kasamahan ko sa trabaho ay kung anu-ano ang mga tsinitsismis sa mag-asawa. Kaya nga kapag nag-uusap sila ay gusto kong pagtatampuyungin ay…”
“Anong tsismis?”
“Yun daw dalawang bata ay hindi anak ni Sir.”
Napamaang ako.
(Itutuloy)