Black Pearl (72)

AYAW kong magya- bang pero mayroon yata akong “bertud” kung pa­ano huhulihin ang kiliti ng anak ni Eba. Huling-huli ko agad ang kiliti ni Rina Baby. Hindi pa na­kahanda ang isusubo ay nakaabang na. Ha-ha-ha! Relaks lang, bulong ko. Hindi muna. Sa pakiki­paglaro lalo kung mahal mo ang isang anak ni Eba, dapat ay marahang-marahan at suwabeng-suwabe para marating ang karurukan. Hindi pu­wede ang sinasabi ng ilan na kailangan daw ay da­lasan para hindi ma­limu-tan. Mas dahan-dahan at sure ay mas hindi naka­kalimutan ng sinumang anak ni Eba.

Hindi naman sa pagta­taas ng sariling bangko, meron akong “art” o sining sa pagpapaligaya. Kaila­ngan ang art sa pakikipag-isa. Hindi yung kung pa-ano-ano na lang o bara-bara na lang ang tirada. At dahil mahal ko si Rina Baby, ibinuhos ko ang alam sa sining na kabisadung-kabisado ko na.

Sinimulan kong tang­galin ang damit ni Rina Baby. Marahan din. Maga­an ang mga kamay ko.   Na­­katingin lang si Rina Baby sa akin pero may bahid ng ngiti sa labi. Nag­papaubaya siya. Isang patunay na isinusuko ang katawan sa akin.

Natanggal ko ang pang-itaas. Kasunod kong tinang­gal ang nakasapo sa da­lawang “bundok” na hindi pa gaanong nasasalanta. Maganda pa ang porma. Matikas ang tindig. Maa­laga rin sa katawan si Rina. Isa pa nga’y walang anak.

Gaya ng ginagawa ka­pag may sinasamba, di­nampian ko ng halik ang isa sa mga “bundok”. Na-pa­pitlag si Rina Baby. Hmmm… hindi pa nga na­sasalanta. Talagang maya­bang ang tindig. Inulit sa kabilang bundok. Hindi na padampi kundi may pag­lasa na. Hindi na napapit-lag si Rina Baby. Hmmm… tunay na tunay. Iba si Rina Baby kaysa kay Melissa. Si Melissa ay marami nang pinagdaanan samanta-lang si Rina Baby ay isa lang ang nakinabang at sandali lang. Masuwerte nga ako kay Rina Baby. Kung tutuusin parang dala­ga pa siya.

Ang pang-ibaba naman ang tinarget ni Frankie Boy. Walang kakilus-kilos  si Rina. Nagpapaubaya. Natanggal ko ang shorts. Naidaan sa mga paa. Ma­rahan kong pinatong sa headboard ng kama. Na­lantad naman ang itim at karampot na saplot. Bagay sa kaputian ng kutis.

Hindi ko na pinatagal pa ang pagtanggal sa nag-iisang saplot na iyon. Hi­natak pababa. Mabilis na naidaan sa mga paa. Ipi­natong ko sa kama. Pina­g­masdan ko ang bahaging tinakpan. Gubatan. Ma­dilim. Pero nakakasiguro akong hindi rin salanta    ang kagubatan.

Doon ko na ini-aplay ang nalalaman ko sa “art” sa pakikipagtalik. Sinam- ba ko ang kagubatan. Bu­ong husay na ginawa ang lahat para lalong masi­yahan ang minamahal kong si Rina. Napaungol si Rina. Napakislot nang marahan. Lalo kong ina­play ang husay. Napa­ungol uli. Saka ginawa ko na ang talagang narara­pat sa mahal kong si Rina. (Itutuloy)