NAKAALIS si Aling Cely patungong Italy pero bago nakaalis ay nailagay kami sa maayos na kalagayan. Tinalo pa nga niya ang aming ina na inuna pa ang pagpapasarap na sa dakong huli’y dusa ang nalasap.
Nagkaroon ng trabaho si Ate Flora sa recruitment agency bilang clerk at ang maganda ay kami na ang tumira sa bahay na dati ay kay Aling Cely. Pumayag ang mabait na si Mang Leon na kami nang magka patid ang tumira roon at kung ano ang bayad ni Aling Cely ay ganon na rin daw ang aming ibayad. Ituloy na lang daw namin ang nasimulan ni Aling Cely. Mabait si Aling Cely sapagkat ang two months advance at one month deposit ay hindi na binawi. Para sa amin na raw iyon.
Kaya naman nang umalis si Aling Cely at ihatid namin sa NAIA ay hindi mapatid-patid ang aming paalaman. Iyak ako nang iyak sapagkat itinuring ko nang ina si Aling Cely. Si Ate naman ay mahigpit na niyakap si Aling Cely.
“Kapag nakaluwag-luwag na kayo ay sikapin ninyong makapagpatuloy ng pag-aaral ha. Ikaw Flora ay magtapos ng kolehiyo at ikaw, Ara ay ng high school. Lagi ko kayong susulatan,” sabi ni Aling Cely at hinaplos ang buhok ko.
“Opo Aling Cely.”
“Saka, mag-ingat kayong magkapatid sa asa-wa ng Tito Noel n’yo. May kutob akong sinusubaybayan kayo ng babaing iyon. Mag-ingat kayo palagi.”
“Salamat po nang marami.”
“Magsulatan na lang tayo o kapag nagkaroon ako ng pagkakataon, sa cell phone tayo mag-usap.”
Doon natapos ang aming pag-uusap. Nagkahiwalay na kami.
At tila totoo nga ang kutob ni Aling Cely na gagantihan kami ni Tita Raquel. Parang nararamdaman ko na may umaaligid sa aming bahay.
(Itutuloy)