Ate Flora (17)

NAKARATING kami sa terminal ng bus na biyaheng Maynila. Dumaing ako ng gu­tom kay Ate Flora. Paanong hindi ako gugutumin e pasado ala-una ng hapon.

“Gusto kong ku­main, Ate.”

Nag-isip si Ate at saka sinalat-salat ang perang nakatago sa bul­ sa ng kanyang palda.

“Kapag bumili tayo ng pagkain, baka   lalo tayong ma-short   Ara. Puwede, kahit na turon ka na lang at saka pa­lamig?”

“Oo Ate basta  mag­kalaman lang ang ti­yan ko.”

Binigyan ako ng P20 ni Ate. Bumili ako ng isang turon at pa­lamig.

“Ikaw Ate hindi ka nagugutom?”

“Wala akong gana. Siguro ay dahil sa nang­yari kanina.”

Nangangalahati na ako sa kinakain nang makita namin ni Ate ang isang babaing kaopi­sina ni Mama na nagla­lakad sa di-kalayuan  ng terminal. Kilala na­min ang babae dahil nag­punta ito noong na­ ka­burol si Papa. Ang   pa­ngalan ng babae ay Cely.

“Habulin natin si Aling Cely, dali!”

Hinabol namin si Aling Cely na noon ay pa­ liko na sa isang eski­nita.

“Aling Cely! Aling Cely!”

Tumigil ang babae at lumingon sa amin.

“Aling Cely, anak po kami ni Mercy na ka­opisina mo.”

Lumapit kami kay Aling Cely.

“Kilala mo po kami, Aling Cely?”

“Oo naman. Ikaw si Flora at ikaw naman     si Ara?”

“Opo.”

“O e saan ang punta n’yong magkapatid?”

“Sa Maynila po.”

“Maynila? Bakit”

“Kuwan po. Ano mag­lalayas po…”

“Halika nga kayo doon sa may tindahan at mainit dito. Nagugu­luhan ako.”

Nagpunta kami sa may tindahan at sumi-l­ong. Ikinuwento ni Ate ang lahat. Hindi maka­pa­niwala si Aling Cely.

“Alam n’yo marami nang nakakapuna sa ugali ng mama n’yo.  Ang ugali niya ay parang sa isang drug user.”

“Ikaw na po ang   ba­halang magsabi sa kan­ya ng lahat, Aling Cely…”

“Sige. Mag-ingat na lamang kayo.”

Noon nagkaroon ng lakas si Ate na mag­sabi ng pandagdag sa pa­masahe.

“Aling Cely pu­we­de po kaming ma­kautang ng pandag-dag sa aming pa­ma­sahe?”

“Ay oo. Teka…” di­nukot ang pitaka sa bag at kumuha ng P500. “Pasensiya na kayong magkapatid at  ito lamang maibi-bi­gay ko ha?”

“Malaking tulong na po ito Aling Cely.”

“Sige mag-ingat na lamang kayo. Ako na ang magsasabi   sa inyong mama ng mga nangyari…kung may balak pa niya akong pakinggan.”

“Salamat po.”

(Itutuloy)

Show comments