Ellang (ika-122 na labas)

(Kasaysayan ni M.R.A. ng Riyadh, KSA)

MARAMING naglaro sa aking isipan makaraang isugod sa ospital si Ma­dam. Hindi kaya dinugo dahil sobra ang laki ng “maysakabayong” bahagi ni Sir. Hindi nakaya ni Madam. Ako ay makapag­papatunay sapagkat nakita ko na. Totoo ang mga bali-balita na ang mga Arabo ay may malalaking “hina­harap”. Hindi lamang ku­wentong barbero iyon. Masusugatan talaga ang babae kapag ganoon ka-laki ang tumimo. O baka naman masyado lamang malikot ang guniguni ko. Malay ko ba na kaya dinugo si Madam ay dahil may ini­nom na gamot at nagkaro­on ng komplikasyon. Ma­raming maaaring nangyari.

Sa dakong huli ay bakit ba mamumroblema ako kay Madam. Mabuti nga. Kung hindi sana siya naging masungit sa akin ay baka mag-alala pa ako nang labis. Pero sa mga ginawa niya sa aking pagtataray sa mga nakaraang araw, na­ ibulong kong buti nga. Masama ang mag-isip ng masama sa kapwa subalit sa mga ipinakita ni Madam sa akin na ako ang pinag­bubun­tunan niya ng sisi kung bakit napaalis ang kanyang kapatid na si Rashid, mabuti nga sa kanya. Alam ko, nakatanim na sa isipan ni Madam na ako ang may kasalanan ng lahat. At palagay ko nga tama si Dolfo na hindi na mawawala sa isipan ni Madam ang pangyayaring iyon at may masama siyang gagawin sa akin sa darating na araw.

Nang oras ding iyon ay nagpasya ako na pagdating ni Dolfo galing sa Pilipinas ay sasabihin ko sa kanyang payag na ako sa balak niyang magsama na kami. Aalis na ako sa mga amo. Tutal naman ay tapos na rin ang dalawang taong kontrata ko.

Bukas na bukas din     ay magpapaalam na ako kay Sir. Para pagdating ni Dolfo ay matutulungan niya ako sa mga gagawin para madaling makauwi. O kung may magagawa siyang paraan para maipasok   ako sa ibang trabaho. Baka may kakilala siyang employer na puwede akong pumasok.

Hindi ko na hihintayin pang maltratuhin ako ni Madam. Baka kung ano pa ang mangyari sa akin.

Umaga na dumating si Sir. Muskila raw si Madam. Matatagalan pa sa ospital. Grabe raw ang pagdurugo. Hindi naman sinabi kung bakit.

Hindi na ako nagpa­ tumpik-tumpik pa at sinabi ko na ang balak na pag-alis sa kanila.

Napataas ang mga kilay ni Sir sa sinabi ko. Pa­ rang hindi makapani­wala.

(Itutuloy)