‘Hunyango’

(Last part)

NANGYARI ang banta ni Abby na aagawin sa akin si Patrick. Lingid sa kaalaman ko, tinukso niya si Patrick. Ginawa lahat ang paraan. At natangay naman si Patrick. Inanyayahan ni Abby si Patrick sa kanilang bahay.

Nilasing niya si Patrick. Hanggang sa may mangyari. At nabuntis si Abby.

Nagtapat si Patrick sa akin. Humingi siya ng tawad. Hindi raw niya gusto si Abby. Natangay siya dahil sa kala­singan. Wala raw siyang magawa kundi panagutan ang kala­gayan ni Abby.

Bago umalis, umiyak sa harap ko si Patrick.

Pero wala na akong maramdaman. Parang bumagsak sa ulo ko ang mundo dahil sa nangyari. Kung hindi siya nagpatangay, hindi mangyayari iyon. Malaki rin ang kasalanan ni Patrick. Mahina siya.

Pero sa loob ko, ang itinuring kong kaibigan na si Abby ang talagang may kasalanan. Siya ang totoong “hun­yango” sa aking buhay. Mahusay siyang magkunwari. Mahusay magpalit ng kulay. Magaling mag­­balatkayo.

Dalaga pa rin ako hanggang ngayon. Hindi ko alam kung kailan malilimutan ang ginawa ng isang “hunyango” sa aking buhay.