Ang ating planeta

Totoo nga kaya sinasabing “Big Bang”

Kaya ang daigdig biglang isinilang?

Sa lakas ng putok naghiwa-hiwalay

Higanteng buntalang nasa kalawakan?

Kung totoo ito’y pagkagandang bola

Ang ating daigdig na naging planeta;

Kung kaya nga lang nakapagtataka

Sa lahat ng planet ang mundo’y maganda!

Katakataka ring dito ay may tao

At sa dakong ito’y mayro’ng Pilipino;

Ang mga scientist na ngayo’y narito

Ang sinasaliksik ay ang ibang mundo!

Nalaman ng tao maraming planeta

Ang planeta nati’y hindi nag-iisa;

Kung kaya nga lang waring pambihira –

Dito lang may tao’t iba’t ibang bansa!

Kaya nga maraming ngayo’y nagtatanong

Sa ibang planeta may tao ba roon?

Sila ba ay taong nasa kathang “fiction”

At bunga lang kaya ng imahinasyon?

Halimbawa’y sa Mars mga tao’y bughaw

Bakit mukha nila’y kaibang nilalang?

Sa Pluto’t Orion anong klaseng buhay

Ang nabuhay roo’y kay layo pa naman?

Sa planetang Saturn ang nakapaligid

Ay magandang sinag na di umaalis’

Doon ba’y masaya – may tula at awit

Na tulad sa ating may puso’t pag-ibig?

Ang araw at buwan oo nga at bilog

Na kung wala sila tayo ay malungkot;

Mainit ang araw na lakas ang dulot –

Sa lahat ng dako liwanag ay abot!

At ang buwan naman malamig ang sinag

Sa gabing tahimik parang isang dilag;

Kapag walang ulan at hindi maulap

Iba’t ibang hugis bigay na liwanag!

Sa mga planetang nasa kalawakan

Ang ating daigdig kaiba ang galaw;

Ito’y may sariling pook na iniikutan

At di bumabangga sa mga meteorite!