Dihay akong nabasahan bahin sa mga kausaban sa pipila ka mga tulomanon o mga rites sa Simbahan, diin, matud pa sa tagsulat (di lang ta maghisgot og ngan dinhi), nakapakatawa kaniya.
Akong tubag, bisag wa siya magkinahanglan og tubag: Sige katawa lang! Mao ni ang nakanindot sa kalibutan nga atong gipuy-an. Makahimo kita sa tanang buot natong buhataon, ma-maayo o ma-dautan (basta di lang masakpan).
Ug makakatawa kita sa tibuok natong katagbawan. Walay makapugong ug walay makabadlong kanato. Sige katawa lang!
Karon nga nakakatawa na siyag maayo, unsa man? Tagbaw na siya? Lipay na? Ug tapus ka matagbaw, ug tapus malipay, unsa man? Ug tungod sa nakapakatawa kaniya nga mga kausaban sa Simbahan, lagmit, wa na siya magtagad sa mga tulomanon sa Simbahan nga kanhi iyang gialagaran. Ug nagsige na lag pamantay sa mga sayop nga mahimo sa Simbahan.
Nahinumdom ko sa lain nakong nabasahan bahin sa mga kahiwian ug mga scandal nga nahimo sa mga Santo Papa. Tuyo sa tagsulat mao ang pagdaut ra gyud sa Simbahang Katoliko.
Daghang mga Santo Papa ang iyang gihinganlan, uban sa daghang matang sa krimen nga ilang nabuhat. Mga hitabo nga nakamansa sa imahen sa Simbahan. Grabe kaayo ang mga kasal-anan nga ilang nahimo.
Apan, taliwa niining tanan, ngano nga milungtad man ang Simbahan hangtud karon? Nagpasabot nga gituman ni Jesus ang iyang pasalig nga iyang panalipdan ang Simbahan nga iyang gitukod.
Mipasalig siya nga bisan ang ganghaan sa impiyerno dili makabuntog sa Simbahan. Mipasalig usab siya nga iyang ubanan ug dili niya talikdan ang Simbahan hangtud sa hangtud. Maoy hinungdan, nga taliwa sa mga kakulian ug mga kasaypanan nga nahimo sa mga tawo nga nagpaluyo sa Simbahan, hangtud karon, mga 2,000 na ka tuig nga milabay, nagpabiling lig-on ug wa matarog ang Simbahan nga gitukod ni Cristo.
Mao nga bisag unsaon nilag katawa, ma-wiwi ang ilang mga wait ug mga ngabil ug kinatawa, magpabilin lig-on ang Simbahan nga gitukod ni Cristo. Ikaw, Dro, katawa sad ka?