Ang hagit sa second childhood!

Alang sa uban, ilabina sa taga-Malacañang, usa ka kataw-anan ang gihimo ni Gen. Fortunato Abat pag-self proclaim niya isip presidente sa Transitory Government.

Nisamot ka kataw-anan sa dihang gidakop siya tungod kay ang Malacañang nga hilabihang katawa, nahadlok diay busa, gidakop.

Midugang ang pagkakataw-anan sa dihang gibuhian lang pod dayon kay bailable man diay ang supposed nga kasupakan nga iyang nahimo.

Now what?

Ang uban miingon nga resulta na kuno sa kang Abat nga pagka-second childhood. Nagpadayon ang ilang pagka-tawa.

Apan sa iyang bahin, miangkon si Abat nga tapus sa malinis niyang pag-alagad sa nasud, mopahuway na unta siya, mo-relax na lang. Apan, waa makatugot ang iyang konsiyensiya nga nangiyogpos na lang siya, samtang nagtan-aw sa ato karong kahimtang nga among others, maayong pagkatikyaob ang atong ekonomiya.

Busa, sa iyang pagka-second childhood, iyang gihagit ang taga-first children, ikaw ug ako, Dro, ilabina sa atong mga batan-on, ang kanunay'ng gihagit ni Jose Rizal, pagpakabana, to do something for the country.

Naulawan silang mga maabtik pa og kalawasan, nga samtang ang second childhood, mihimog mga lakang paghimo unta sa gikinahanglang mga reforms sa atong nasud, silang mga lig-on pag kabukogan, ug malantip nga kautokan, nagmika lang, nag-yaya lang.

At least, Abat, in his second childhood, has done and is doing something for the country. Ikaw, unsa man?

Di ba, mas kataw-anan ta kay ni Abat? Hunahunaa nog maayo, Dro, kon kinsa kanato ang angayang magkatawa!