Bukod sa mga pagtakas, kahiya-hiya na naaagawan ng baril ang guwardiyang pulis gaya nang nangyari noong nakaraang linggo. Isang Abu Sayyaf detainee ang nang-agaw ng M-16 rifle at nangratrat ng pulis. Tatlong pulis ang napatay ng nag-amok na si Buyungan Bungkak.
Kung hindi napatay si Al-Ghozi, mahuhulog pa sa kumunoy ng kontrobersiya ang PNP. Pero kahit na napatay na si Al-Ghozi, mahihirapan pang makabangon ang PNP sa mga nangyaring kapalpakan. Isa lamang ang paraan para maibangon ng PNP ang nadungisang pangalan, magkaroon dito ng dagliang reporma. Sibakin ang mga pabaya sa puwesto. Itapon sa ibang lugar ang mga corrupt. Palitan nang mahusay mamuno at may dedikasyon sa trabaho. Ang PNP ay isang organisasyon na nararapat magkaroon ng mataas na pagtingin mula sa mamamayan. Pero hindi ganyan ang nangyayari, ang PNP mismo ang nagbabagsak sa sarili dahil sa mga opisyal at miyembrong gumagawa ng kabulastugan.
Ang pagtakas nina Al-Ghozi ay dahil sa kapabayaan o masasabing katangahan ng mga pulis. Sinabi ng nahuling si Omar Opik Lasal, isang Abu Sayyaf member at kasamang tumakas ni Al-Ghozi, nakalabas sila sa selda nang walang kahirap-hirap. Una’y nagawa nilang makabili ng cell phone kahit nasa loob ng kulungan at nakatawag sa tutulong sa kanilang pagtakas. Madali nilang natanggal ang kandado ng selda, nakalabas at dumaan sa mga pulis na hindi sila napansin. Kahit nagdaaan sa maraming pulis, wala ni isa man ang nakapansin sa kanila.
Ganyan ang klase ng mga pulis na nasa Camp Crame. Mahihina at walang pakiramdam. Hindi nakapagtataka kung maulit pa ang mga pagtakas, pag-aamok, pang-aagaw ng baril sa nasabing tahanan ng PNP kung hindi magkakaroon ng reporma.