Basahin ninyo ang kuwento. Bigyan-pansin ninyo ang mga detalye. Damhin ang damdamin ng dalawang disipulo (Lk. 24:13-32).
‘‘Nang araw ding iyon, ang dalawa sa mga alagad ay patungo sa isang nayong tinatawag na Emaus, may labing-isang kilometro ang layo sa Jerusalem. Pinag-uusapan nila ang mga pangyayari. Samantalang nag-uusap sila at nagtatanungan, lumapit si Jesus at nakisabay sa kanila. Siya’y nakita nila, ngunit hindi nakilala agad. Tinanong sila ni Jesus, ‘Ano ba ang pinag-uusapan ninyo?’’ At tumigil silang nalulumbay. Sinabi ng isa na ang ngala’y Cleopas, ‘Kayo lamang po yata ang dayuhan sa Jerusalem na hindi nakaaalam sa mga bagay na katatapos pa lamang nangyari roon.’’ ‘Anong mga bagay?’’ tanong niya. At sumagot sila, ‘Tungkol kay Jesus na taga-Nazaret, isang propetang makapangyarihan sa gawa at salita, maging sa harapan ng Diyos at ng mga tao. Isinakdal siya ng aming mga punong saserdote at mga pinuno upang mahatulang mamatay, at siya’y ipinako sa krus. Siya pa naman ang inaasahan naming magpapalaya sa Israel. Hindi lamang iyan. Ikatlong araw na ngayon mula nang mangyari ito; nabigla kami sa ibinalita ng ilan sa mga babaing kasamahan namin. Maagang-maaga raw silang nagpunta sa libingan, at hindi nila natagpuan ang kanyang bangkay. Nagbalik sila at ang sabi’y nakakita raw sila ng isang pangitain – mga anghel na nagsabing buhay si Jesus. Pumunta rin sa libingan ang ilan sa mga kasama namin at gayon nga ang natagpuan nila, ngunit hindi nila nakita si Jesus.’
‘‘Sinabi sa kanila ni Jesus, ‘‘Kay hahangal ninyo! Ano’t hindi ninyo mapaniwalaan ang lahat ng sinabi ng mga propeta? Hindi ba’t ang Mesias ay kailangang magbata ng lahat ng ito bago niya kamtan ang kanyang marangal na katayuan?’ Ang ipinaliwanag sa kanila ni Jesus ang lahat ng nasasaad sa Kasulatan tungkol sa kanyang sarili, simula sa mga aklat ni Moises hanggang sa sinulat ng mga propeta.
‘‘Malapit na sila sa nayong kanilang patutunguhan, at si Jesus ay waring magpapatuloy pa ng lakad. Ngunit siya’y pinakapigil-pigil nila. ‘Tumuloy na po kayo rito sa amin.’ anila, ‘sapagkat palubog na ang araw at dumidilim na.’ Kaya’t sumama nga siya sa kanila. Nang siya’y kasalo na nila sa hapag, dumampot siya ng tinapay at nagpasalamat sa Diyos, saka pinaghati-hati at ibinigay sa kanila. Nabuksan ang kanilang paningin at nakilala nila si Jesus, subalit ito’y biglang nawala. At nawika nila, ‘Kaya pala gayon ang pakiramdam natin habang tayo’y kinakausap sa daan at ipinaliliwanag sa atin ang mga Kasulatan!’’