Ang oras nga ipangabat

Matag udtong tutok gayod duna gyu’y bugnoon didto sa may ilawom sa dakong punoan sa Kolo. Hinuon, dili man mamatay kay mora’g samadsamaran lang sa ungo ang lawas sa iyang gibugno. Pero, ingon gibati na’g di tiaw’ng kabalaka ang mga lumolupyo dinhi sa sityo Talisaynong-Manok.

Nakuyawan na gyud sila labi na ang maong tabitabi mikaylap na dinhi sa tibuok sityo. Daghan na gyud hinuon ang nabugnoan sa maong mangtas nga ungo. Segun sa asoy sa matag makatilaw sa bugno niining mangtas -- medyo pution kuno ang maong babaye.

Tag-as ang nagkalkag niining buhok nga mora’g hapit na muabot sa may hawak. Ug ang buhok niini maoy gamiton sa pagtabon sa nawong niini aron dili mailhan. Mao kini karon ang gikabalak-an sa mga opisyales dinhi sa baryo Escarlata tungod lagi niining mamugno nga mangtas sa oras nga udtong tutok.

“A, kagrabe pud, no. Bisa’g udtong tutok mangabat pa gyud nga puwerte pa mang hayaga ana,” ni Anastacio pa nga ingon sa dili pa makatuo sa mga tabitabi. “Way ungo dinhi sa ato, uy, Inok.”

“Duna lagi, kana diay sila si Pasyang, si Caring, si Emyang, si Etray, si Dora ug ang biyuda nga si Gualda pulos man na sila nabugnoan sa mangtas, way gipili ang maong mangtas kay bisa’g babaye ug malalaki ka bugnoon ka gyud. Ug anha ra ba gyud sa may dakong punoan sa Kolo.” Midiyong ang mga mata ni Inok nga may pagka-budlaton.

“Matay, kuyaw na ni da, agianan ra ba nang Kolo ug anha ra gyud ko agi matag pauli nako gikan sa siyudad,” gibati og diyotay’ng kabalaka si Anastacio. Kini si Anastacio nadungog na sa pagka luhagan sa mga babaye. Daghan na kini siyang gipamaangkan nga mga babaye ug makapahibulong kay kutob sa iyang paangkan dili man moreklamo. Dili man gani mangayo’g sustento kang Anastacio. Nagtrabaho man gud kini siya sa pantalan isip usa ka Forklift Operator ug usa ka ulitawong guwang. Tuod man, dihang mipauli na si Anastacio gikan sa iyang trabahoan naatol nga higabhian siya kay lagi kusog ang loading didto sa arrastre nga iyang gialagaran.

Paghiagi niya sa may dakong punoan sa kolo maoy iyang nakita, kay hayag na man ang buwan, ang usa ka babaye nga nagtuwad sa may punoan sa kolo. Babaye gyud! ni Anastacio pa nga ingon sa milihok ang iyang pagka-dukirok. Duna siya’y nahunaan nga buhaton niining mangtas, kun mangtas man ugaling kini, nga nagtuwad ug bantang kaayo ang sampot niini sa panan-aw ni Anastacio.

Tuod, gihubo ni Anastacio ang iyang karsones ug midali’g duol sa nagtuwad nga mangtas. Ug unya...ummmm...ummmm... nangisog si Anastacio. Ako na gyud karong mangtasa ka, ikaw diay ang kanunay mangabat dinhi sa punoan sa kolo, ha, ikaw diay!

“Animallll! ayyyyy...unsa ni imong gibuhat nako!” nakalitan ang mangtas sa gibuhat ni Anastacio nga buot nang angkunon ang pagka babaye niini.

“Gusto ko ining imong pagtuwad aron sayon na lang nako, ups,” ug kalit lang nahaugpot si Anastacio dihang mihunat og lupad ang mangtas ug wala tuyoang nadala si Anastacio nga naggakos pa gihapon sa mangtas nga ingon sa nahadlok kang Anastacio.

“Hoy, tugpa, tugpa, kay manaog ko!” misinggit si Anastacio nga gibati na’g kahadlok kay nia na siya dinhi sa taas sa kahanginan. “Asa ko nimo dad-a, ha, asa ko nimo dad-a, aaahhhhh!!”

“Wakkkk, wakkkk, hayop ka, mapahimuslanon kang tawhana kaaa! wakkkk! dad-on tika didto sa akong pinuy-anan aron adto ko ikaw karneha, he, he, he,he!“ nagkanayon ang mangtas samtang nagpadayon paglupad.

“Tabangggg! Tabangggg! ako tawon si Anastaciooo! tabang mga silingannnn! kay gidagit ko sa mangtaass nga ungooo!” ni Anastacio pa sa kusog nga singgit, apan way nakadungog kaniya ug karon ingon sa mitugpa na sila sa usa ka tugkaran sa usa ka karaang balay. Bisa’g wala nay karsones si Anastacio gidala gyud siya sa mangtas didto sa taas sa balay. (Kataposan)