Gula 58
“Unsay imong tuyo?” Hait gihapon ang tinan-awan ni James kaniya.
“James, I’m sorry,” mapainubsanong namulong si Denia. “Dili nako tuyo ang pagpasakit nimo pero...”
Wala na matiwas ni Denia ang buot niyang isulti tungod kay kalit siyang gibunlot ni James paingon sa sulod sa lawak.
Gaan ra kaayo si Denia nga gibitad ni James pagsulod sa lawak. Gitak-opan dayon niini ang pultahan. Unya gipaod siya niini sa palid sa pultahan. Ang tinan-awan niini kaniya ingon sa makasunog sa iyang mga pagbati.
“Ikaw pa ang babaye nga nakapangahas pagtamparos nako,” nagkagot ang mga bag-ang ni James nga misikmat kaniya.
“Nasayod ko,” nagkurog ang tingog ni Denia. “Andam kong dawaton ang bisan unsang silot nga ipahamtang mo kanako.”
Nahitutok si James kaniya. Apan namatikdan ni Denia nga inanay nga napalong ang kasilag nga iyang nasihag sa mga mata niini kaganina.
Sa ilang kahimtang, usa ka dangaw na lang ang gilay-on sa masig nila ka nawong. Nasingo ni Denia ang kahumot sa gininhawa ni James. Ingon sa may bahin sa iyang pagka-babaye nga natandog sa dihang napanimahoan niya ang male scent sa ulitawo.
Naigking si Denia dihang kalit lang giukoban ni James ang iyang mga ngabil. Wala siya makalihok. Nabatyagan niya nga diha ang kasuko sa paghalok ni James kaniya. Halok nga kulang sa kinabuhi. Halok nga ingon sa tinukmod sa kayugot ug kasilag. Diha ang kabangis sa maong halok. -- Sumpayan pa