Sayo si Luis nga mibangon sa higdaanan niyang lantay nga kawayan. Makita niya ang naglugitom nga bukid sa unahan. Mga bitoon nagkidlapkidlap sa kalangitan. Nagtimaan nga usa ka maayong adlaw ug walay ulan niadtong adlawa. Niining sayong kabuntagon daw sa nagpamahit ang katugnaw sa bukid nga iyang gipuy-an. Mga tingog sa mga manok hiniktan ang iyang madunggan. Nagtubagtubag pagtuktugaok daw nagsugilon nga hapit na mosubang ang adlaw.
Nagdali siya sa pag-andam sa iyang balon nga bahaw nga kan-on ug buwad. Kay sa di pa moinit ang adlaw makalakaw na siya ug makaabot sa iyang uma nga gitikad ug makapanghinlo siya sa mga sagbot.
Nagsakay siya sa kabaw ug samtang nagtadlas siya sa dalan paingon sa iyang uma, nahinumdom siya sa natulog pa niyang asawa ug duha ka gagmay'ng anak. Kinahanglan gayud nga siya maningkamot ug magkugi kay sa pag-abli sa tingtungha moeskuyla na ang iyang kamagulangan nga anak nga lalaki. Gikasaad na niya nga dili niya pasagdan ang iyang anak sa pagtungha ug makahuman kini og kurso.
Ang wala niya makab-ot niadtong ulitawo pa siya mahatag niya sa iyang anak. Kun mahimo pa lang niya ang gabii himoon niyang adlaw aron makasuportar sa iyang anak. Nahinumdom pa siya sa mga pagtambag sa iyang amahan nga siya maningkamot nga makatapos sa iyang pagtungha kay alang kanila wala sila’y bahandi nga ikabilin kaniya kundili ang kaalam. Walay kinsa man nga makakuha kaniya niini.
Nadaug siya sa pagdani kaniya sa iyang mga higala. Miapil siya sa mga barkada ug nalimtan na niya ang pagtambong sa pag-eskuyla. Nagminyo siya og sayo ug wala pa makatapos sa haiskul. Nangamatay na ang iyang mga ginikanan ug ang iyang mga igsoon naminyo na usab ug aduna nay kaugalingong pamilya.
Alang kaniya dili pa ulahi ang tanan. Bag-ohon na niya ang iyang kinaiya ug pagdala sa kinabuhi. Sama sa kabuntagon aduna pay adlaw nga mosubang nga masidlakon kung ikaw hugot sa imong tinguha nga magkugi ug magmalampuson. (Kataposan)