Sukli sa utang

Gula 48

Sayo ming nanira sa tindahan kay ingon sa diyotay ra kaayo ang mga kustomer nga nahitukboy sa among tindahan. Wala pay alas sayis sa hapon, nahiabot na kami si Mama Clemencia sa balay.

Nagtinabangay mi si Mama paghikay sa panihapon.Human sa pangaon, gipanghipos dayon nako ang among mga kinan-an. Sila si Papa ug Mama didto na sa sala, nagtan-aw og salida sa telebisyon.

Hapit na ko mahuman og panghugas sa mga plato sa dihang nakabati ko nga may nanitsit nako. Nahalingi-lingi ko. Unya  maoy akong nakita ang usa ka kamot nga milusot sa mikang-ang palid sa pultahan sa kosina nga wala matrangkahi. Mibati kog kalisang pagkakita sa maong kamot.

Mosinggit na unta ko dihang nagpaila ang tag-iya sa kamot nga milusot sa kang-a sa palid sa pultahan. Si Darwin diay. Sa makadiyot milingi-lingi ko aron pagsuta kun wala bay laing tawo sa palibot. Unya midali ko pagduol sa pultahan diin didto si Darwin.

“Nganong mianhi ka man?” Pinugngan ang akong tingog. “Tingalig masakpan ta nila ni Papa ug Mama.”

“Dili ko mahimutang kun dili ta magkasulti,” matud ni Darwin nga didto ra sa luyo sa pultahan sa gawas.”Nganong wa ka man motunga sa atong sabot?”

“Sorry kaayo. Akoy gikuyog ni Mama kaganiha sa tindahan kay mitambong og meeting si Papa.”

“Mao ba? Porbida, namuti gyud intawon ang akong mga mata og pinaabot nimo. Alas singko na kong mibiya sa plasa.”

“Sorry gyud kaayo, Darwin. Dili ko tuyo ang pagpakyas sa atong sabot. Unsaon nga wala man say makaabag ni Mama  sa mga buluhaton sa tindahan. Ang akong mga maguwang nag-iyahay man lang og laag.”

“Okey lang , Editha. Nakasabot ko.”

“Salamat.”

“Unya, kanus-a man ta magkita?”

“U-ugma na lang. Sure na lagi. Sa plasa gihapon.”

“Unsang orasa?”

“Mga alas dos.”

“Sige, mag-una ko nimo didto.”

Tuod man, nianang pagka-ugma human makapaniudto, migikan dayon ko paingon sa plasa aron pagtuman sa sabot namo ni Darwin. (Sumpayan pa)