Dugos ni Eva
Gula 256
Milakaw mi paingon sa balay nga among nalantawan. Karaan ug gubaon na ang maong balay. Apan nakaseguro ming may nagpuyo niini kay nag-aso man ang dapit sa kosina.
Paghimuntog namo sa tugkaran sa balay, nangayo mi’g katahoran. Wala madugay, midungaw sa bentana ang
Nagpaila dayon mi ngadto sa tigulang. Nagpaila usab kanamo ang tigulang nga si Iyo Andoy. Gipadayon mi niya ug gipalingkod sa may kayda sa balay.
“Unsa bay akong ikaalagad ninyo, Undo, Inday?” Sukit ni Iyo Andoy. “Ngano bang nahiabot man kamo niining dapita?”
“Mga environmentalist kami, Iyo,” kadali rang nakabunlot og pamakak si Rodney. “Kana bang mga tawo nga nagpakabana sa pagpanalipod sa atong kalikopan.
Gidalitan dayon mi’g pagkaon nga lagutmon sa tigulang.
“Pasensiya na kamo, Undo, Inday, sa pinobre namong pagkaon dinhi sa bukid,” sa tigulang pa nga ingon sa naikog namo.
“Okey na kini, Iyo,” matud ni Rodney.“Pagkaon man gihapon ni.”
Nangaon mi. Samtang nagkaon mi, nakigkabildo gihapon ang tigulang namo. Wala diay siya mag-inusara pagpuyo sa iyang balay. May kauban siyang duha niya ka apo. Wala sa balay sa among pag-abot ang iyang mga apo kay misayo silag pangayam sa lasang. Pulos lalaki ang iyang mga apo.
“Dili ba hadlok puy-an ning dapita, Iyo?” Akoy nangutana. “Mora man og wala kay silingan dinhi.”
“Daghan baya ming nanimuyo dinhi kaniadto, Inday,” asoy sa tigulang. “Pero nanganaog ang akong mga silingan sa patag dihang midagsang ang mga rebelde. Maong ako na lang ang nagpabilin dinhi karon.” -- Sumpayan pa
- Latest
- Trending