Sayo sa buntag niadto sa dagat si Rene aron managat ginamit ang panagatan nga dinamita. Ug wala siya mopatuo sa iyang asawa nga si Senyang sa mga tambag nga dili mogamit sa dinamita.
Unya sa didto na sa dagat siya ra ang nagtikaw tikaw kay iyang gituyo nga layo nga lugar sa pagpanagat aron dili masigpatan sa mga tinugyanan sa balaod. Ug sa tanto niyang tan-aw sa palibot sa dagat may nasiplatan si Reno nga may bagang duot sa mga isda. Dali niyang gikuha ang dinamita ug giduslitan ang pabilo. Blanggg! Maayong pagkaigo sa nanagpanon nga mga isda.
Apan wala masayod si Reno nga napiksan ang mata sa dili ingon nato sa paggamit sa dinamita ug nasuko kini. Dangtag pipila ka segundos may nabatyagan si Rene nga ang tuo niyang mata nisakit hangtod nga hanap na ang panan-aw sa usa niya ka mata. Wala paabota nahimo siyang sanglahon. Puwerting guola ni Reno sa iyang gidangatan diin nagsugod pagpangatagak ang iyang mga luha sa kaapingan.
Apan sa kalit lang ningsiga ang iyang mga mata kay may usa ka bata nga nibatog sa katig sa ‘pumpboat’.
“Bata! Kinsa ka?” pangutana ni Rene. “Nganong kalit kang nibutho?”
“Ako ang batang manluluwas. Ug ayaw na usba sa paggamit sa dinamita kay maapil pagkamatay ang mga gagmay’ng isda. Nagtuo ka nga maayo ang imong gibuhat?”
“Ang naghimo niana mao ang nagpuyo sa dagat nga wala mahimuot sa imong gibuhat!” Matud sa bata. “Tuod adto unya sa pista sa siyudad sa Sugbo. Pag-ampo sa Labaw’ng Makagagahom ug pagsinulog.”
Wala maglangan niadto si Rene sa siyudad sa Sugbo aron mosimba uban sa iyang asawa hasta sab sa iyang silingan nga si Benjie nga tricyle driver. “Senyang ug Benjie, maayo na ang akong balatian!” ni Reno. “Nakasabot nako kadtong bata nga akong nakita sa dagat nga mihikap sa akong balatian usa ka balaan!”
“Reno, kadtong bata nga mihikap sa imong balatian, mao si Sr. Sto. Niño. Ug ikaw gimilagrohan!” Hapit magdungan sa pagsulti si Senyang ug Benjie. (Katapusan)