Gula 27
Nakalitan ko diha nga gikuptan ni Rafael ang akong kamot samtang nanuroy mi sa Plaza Independencia ug gidaygan sa iyang gibati.
“Laina nimo, Rafael, uy, mangalit ka man,” matud ko. “I’m sorry, Darlene, pero di na nako maantos ang pagtago sa matuod ko nga gibati kanimo,” ni Rafael.
“Hatagi ko’g igong panahon sa paghunahuna mahitungod sa imong gisulti,” giingnan ko siya. Mitando si Rafael.
Sukad niadto, si Rafael na ang kanunay ko nga gihunahuna, ilabi na sa panahon sa kagabhion samtang maghigda ko sulod sa akong lawak katulganan ug magpaabot sa katulogon. Gitimbang-timbang nako’g maayo ang iyang gisulti.
Nabatyagan ko nga may pagbati usab ako alang kang Rafael. Apan may nakababag sa pagdawat nako sa iyang gugma. Misantop sa akong hunahuna nga usa ako ka rape victim.
Dili na ako birhen nga pagka-babaye. Tug-anan ko ba si Rafael bahin sa trahedya nga nahitabo sa akong kinabuhi sa mga kamot sa banyaga ko nga igsuon nga wala’y kukaluoy nga mibuong sa akong kadungganan?
Wala’y bale alang kanako ang gintang sa pangedaron namo ni Rafael. Apan ang mapait ko nga kasinatian sa mga kamot sa akong maguwang maoy nakababag sa pagdawat nako sa iyang gugma. (Sumpayan)