Gikulbaan si Lito. Mura siya og natuk-an sa iyang nadungog gikan sa amahan ni Marit. “Tubaga ko Lito. Makatabang ka ba nga magmalipayon ang akong anak sulod sa nahabiling mga adlaw sa iyang kinabuhi?” matud ni Fermin.
Bisan og nagbuto-buto sa kakulba ang dughan ni Lito, gipugos niya pagtubag ang pangutana kaniya sa amahan ni Marit. “Ang tinuod sir, may gitagoan ‘sab ko nga pagbati para ni Marit apan nagpanagana ko kay adunahan kamo samtang ako pobre lang,” matud ni Lito.
Gipikpik ni Fermin ang abaga ni Lito. “Ayaw paghuna-huna niana Lito. Bisan og kuwartahan kami apan dili ako usa ka mata-pobre nga pagkatawo. Ingon usab niana ang batasan ni Marit, buotan siya nga pagka anak,” matud sa amahan sa dalaga. Gipasabot ni Fermin si Lito nga wala nila pahibaw-a si Marit nga tinagalan na lang ang iyang kinabuhi aron dili kini maguol. “Gusto ko nga pangulitawhan mo gihapon si Marit, apan ayaw kabalaka, kay dili ka niya pakyason… nakagusto siya kanimo,” matud ni Fermin.
Tuod gisangpit ni Fermin si Marit. “Giingnan ko si Lito nga patrabahoon nako siya sa atong kompaniya isip supervisor… ug gidawat niya ang akong tanyag Marit,” matud sa amahan sa dalaga. Nananghid si Fermin ug gibiyaan ang duha.
Nakasabot si Lito nga gihatagan gayud sila og lugar sa amahan ni Marit. “Tan-awa, buotan lagi kaayo si daddy no?” giingnan ni Marit si Lito samtang tam-is ug salabtonon kaayo ang iyang pahiyom. (Sumpayan)