Gula 96
Dihadiha gipahigda ko ni Laurence sa kasagbotan. Nagdumili ko paghigda apan gidaog ko sa iyang kusog. Napahigda gyud ko ibabaw sa mga sagbot. Sa maong kahimtang, maglisod na gyud ko paglihok.
Mikisikisi ug milimbaglimbag ko sa pamasin nga makalighot. Pero nahulog sa wala’y kapuslanan ang akong paningkamot.
“Ayaw! Milighot ang maong pulong sa akong baba dihang akong nabatyagan nga gition na ni Laurence sa akong pagkababaye.
Milimbag ug mikisikisi ko. Gipaningkamotan ko nga dili molampos si Laurence sa iyang tuyo nako. Apan kusgan kaayo siya, inanay kong nanglumoy.
Supak man sa akong kabubut-on ang iyang gibuhat apan kutob lang ko sa paghilak.
Haskang paita diay kun wala tay consent sa lalaki nga miangkon sa atong pagka-babaye. Nasuta ko kini sa gibuhat ni Laurence nako. Mura ko’g gisilotan sa iyang gihimo. Kun si Edward pa tingali ang miangkon sa akong pagka-babaye, tingali naka-concentrate na ko’g maayo aron tagamtamon ang kalalim. Apan lahi ang akong gibati karon samtang nagpahimulos si Laurence sa akong pagka-babaye. Pait!
Milampos na siya sa hingpit pag-angkon sa akong pagkababaye sa pinugos nga paagi.
Pagkahuman, way kukaluoy nga iyang gisumbag ang akong kutokuto ug inanay nga napalong ang akong panan-aw. Hangtod nga mingitngit sa hingpit ang akong kalibotan ug wala na masayod sa sunod nga nahitabo.-- Sumpayan pa