“Pasagdi ang atong mga classmate nga mangita nato,” nagkanayon si Edward. “Ang importante nga nagkauban tang duha.”
Wala ko motingog.
“Nahinumdom ka pa ba, Jezebel,” gikan ni Edward,” sa favorite natong duwa?”
“O, gud. Ang balay-balay. Kay ngano man diay?” Nako pa.
“Di ba maghimo man kunohay ta og baby kaniadto kun magduwa ta? Ato tong usbon ron ug ato nang tinud-on.”
“U-unsa?” Nakugang ko sa iyang gisulti. Kalit lang giukoban ni Edward ang akong mga ngabil.
Gusto nakong itukmod si Edward apan dili ako makahimo. Ingon sa inanay kong namuypoy dihang mikuyanap na sa akong kalawasan ang kalalim sa iyang gihimo. Pinadulot ang iyang paghalok sa akong ngabil samtang kiat sab kaayo ang iyang mga kamot nga nagpanghiram sa pribadong mga bahin sa akong lawas.
Mibalos ko paghalok ni Edward. Gibati ko ang dili mahubit sa pulong nga kalalim. Mora ko’g nalimot sa akong kaugalingon. Gipasagdan ko si Edward sa iyang gibuhat kanako.
Unya ang iyang paghalok inanay nga miaginod ngadto sa punoan sa akong dalunggan, sa liog ug sa dughan. Napahit ko ang akong wait tungod sa kalalim nga akong gibati. Gipiyong ko ang akong mga mata. - (Sumpayan pa)