NAPASUNOD na si Ninang Joy sa hatak ko. Naging sunud-sunuran na siya. Nagpaubaya na.
"Bahala ka na Eric…" sabi at isiniksik ang ulo sa dibdib ko.
"Akong bahala…"
"Takot ako pero lalabanan ko," sabing pabulong.
"Di ba yan naman ang dapat?"
Isiniksik pang lalo ang ulo sa dibdib ko. Itinatago at ayaw iharap sa akin. Pero nagawa kong maiharap. Nagkaharap kami. Nagkatinginan na. Mata sa mata.
Naiangat ko. At ilang sandali pa ay nagawa kong mailagay siya sa ibabaw ko. Hindi na siya makaiwas.
Napakaganda ng mga mata ni Ninang. Ang mga matang iyon ang una kong hinangaan sa kanya. Mga matang tumatawa at nangungusap.
Hinigpitan ko ang yakap.
"Baka mabinat ka?" sabi.
"Hindi."
"Bahala ka na nga."
(Itutuloy)