“Bakit ka mawawalan? E pagsinagot ka e di magiging asawa mo. Sige na. Sabik na akong magkanobya ka,’’ sabi ng nanay niya na nakangiti.
“Seryoso ka Nanay?’’
“Oo.’’
“Bakit?’’
“E kasi hangggang ngayon ay wala pa akong nababalitaan na nililigawan mo. Mauunahan ka pa ng kapatid mo.’’
Nagtawa lang si Dax.
“Huwag mo akong madaliin Nanay. Ang pagkakaroon ng siyota o asawa ay biglang dumarating.’’
“E kailan? Tumatandang tinali ka na!’’
“Para 35 lang ako—matanda na ba yun?’’
“Aba para sa akin, matanda na yun. Dapat ang lalaki at babae ay mag-asawa sa edad 27 hanggang 30.’’
Nagtawa si Dax sa sinabi ng ina.
“Kaya maraming mag-asawa na naghihikahos,’’ sabi nito.
“Bakit naman?’’
“E kasi hindi pa established ang buhay kapag ganun ang age—dapat mga 40 ang ideyal na pag-aasawa.’’
“Paano pa magkakaanak ang babae sa ganung age?’’
“Puwede pa ang ganung age sa babae.”
“Baka mahirapan nang manganak.’’
“Hindi po.’’
“Bahala ka na nga. Basta kung ako ang masusunod, gusto ko si Hiyasmin—ang ganda na mabait pa. Ligawan mo ha?’’
Napangiti lang si Dax.
“Aalis na ako Nanay. Baka ma-late ako sa opis.’’
“Sige pasok na. Mag-ingat ka!’’
PASADO alas singko ng hapon, dumating si Hiyasmin. May dalang bangus, kamatis, talbos ng kangkong at iba pa.
“Magandang hapon po Tatay, Nanay,’’ bati nito sa mag-asawa na nanonood ng TV sa salas.
“Magandang hapon, Hiyasmin,’’ sagot ng nanay ni Dax.
Nagluto ng hapunan si Hiyasmin. Sinigang na bangus. Nagsaing din.
Pagkatapos ay hinugasan ang mga plato at iba pa.
Lumapit ang matanda.
“Bakit ikaw naghuhugas. Ako na Hiyasmin,’’ sabi ng matanda.
“Okey lang po Nanay.’’
(Itutuloy)