“SAAN mo ba nakita ang sinasabi mong matanda na binigyan mo ng pandesal, Johnny?” tanong ni Mama.
“Sa may labasan po—malapit sa isang lumang apartment. Nasa bangketa ang matanda. Akala ko namamalimos. Hindi naman pala.”
“Anong suot?”
“Maayos naman ang suot. Yung sinaunang suot ng matanda.”
“Baro at saya?”
“Opo.”
“Aba nakakapagtaka naman ang matandang yun at nakasuot pa ng baro’t saya tapos nasa bangketa.’’
“Hindi ko pinansin nang patungo ako sa bakery. Pero pagbalik ko, nakatingin sa akin na parang humihingi ng pandesal. Gutom siguro. Kaya binigyan ko ng dalawa.”
“Anong sabi?’’
“Nakangiti lang.’’
“Sige pag nakita mo uli bigyan mo.’’
“Opo Mama.’’
Kinabukasan, bumili ako ng pandesal. Hinanap ko ang matanda para bigyan.
Pero wala siya!
(Itutuloy)