Ang multo

Ang multo, ang aswang ay wala na ngayon

pero ang napalit sama ng panahon;

Kaya mapapansin mga asong laboy

ay hila ng tao saanman paroon!

Malalaking aso na noon ay aswang

kasabay ng tao sa nilalakaran;

Sa mga nasapit malalayong bayan

mga tao’t aso ay nasa lansangan!

Sa ngayon ang multo’y mga taong buhay

sila’y mga taong sa yaman ay uhaw;

Inaakyat nila’y malalaking bahay –

kinukuha’y pera saka pumapatay

Nawala ang multo napalit ay tao

mga multong tao’y walang sinasanto;

Mga multo noo’y tinatakot tayo

mga tao ngayo’y tayo ang inaatado!

Ang mabuhay ngayon sa mundong ibabaw

di na multo’t aswang kinatatakutan;

Mga multo ngayo’y mga taong buhay

na ang dala’y karit --- karit-kamatayan!