Siksig, liglig, apaw

Mga politiko’t taong marurunong

ay nagkakaisa kanilang opinyon;

Itong ating bansa lakad ay paurong

dahil Pilipino’y sobrang dami ngayon!

Sa dami ng taong nasa ating bayan

ang mga mapera’y lalong yumayaman;

At ang mga dukhang sa hirap ay gapang

higit na marami ang kanilang bilang!

Sa sitwasyong ito ay walang magawa

Kundi magtungayaw mga masalita;

Ramdam na ng lahat na dapa ang bansa –

Pero ang libangan gumawa ng bata!

Sa sektor ng ating maykaya’t mayaman

Paggawa ng bata sila’y dahan-dahan;

Sa sektor ng ating dukhang kababayan

Paggawa ng bata ay nag-uunahan!

Sa sistemang ito’y lalong dumarami

mga mamamayang dukha at pulubi;

Ang mga mayaman dahil negosyante –

hindi alintana paggawa ng baby!

Ngayo’y naging gawi ng mga mayaman

kung sila’y mag-anak hanggang dalwa lamang

Mga anak nila’y kayang mapag-aral –

hatid at sundo pa ng mga sasakyan!

Ngunit ang pamilyang sa hirap ay dapa

anak sandosena, gawa pa nang gawa;

Ang ama at anak, sugarol, sugapa

kaya pulubi rin hanggang sa tumanda!

Kaya papaanong gaganda ang buhay

ng mga mahirap sa ating lipunan?

Kahit na ano pa gagawing pagbilang –

bilang ng mahirap – siksik, liglig, apaw!

Yaman daw ng dukha ay maraming anak

kung kaya maraming dito’y naghihirap;

Gusto ng gobyerno ito ay magwakas

pero kinokontra naisipang batas!

Kinontra ang lunas kaya sa Kongreso

mga mambabatas ay nagkakagulo;

Magandang layunin ng ating gobyerno –

pilit pinapatay nang maraming santo!