Ang tawo wa gyuy katagbawan. Kun unsay anaa na kaniya, duna pa siyay laing pangandoy nga buot kab-oton alang sa iyang kinabuhi. Busa patas lang nga kita, gihatagan og katungod nga mangandoy pa. Total wa man sad kini bayad. Nganong di man kita manimpalad. Basta may kinabuhi pa, may purohan pa kitang magmalampuson kun unsay gusto nato sa kinabuhi.
Apan ayaw lang kalimot niadtong bulawanong hiyas nga gihan-ay nato sa miaging lindog, nga maoy himoon tang taming ug hinagiban sa atong pakigbisog nga madaugon. Kun makahimo sila, ngano di nato sulayan.
Nagkinahanglan lang kanag inisyatibo o maisogong pagbuhat. Himoang lider ang imong kaugalingon. Makat-on kang lider sa tanang buhaton mo. Dili kay mag-agad sa uban. Makamao usab moila sa husto o sayop, nga alisto sa pangagpas, aron di mausik o madismaya sa panlimbasog.
Matud pang senador J.P. Enrile, sa iyang pakigpulong sa unibersidad sa UV, way perpektong lider diha sa akademya kundi imo kini hingpit makat-onan diha sa gawas sa pakiglambigit sa mga kasinatian sa kinabuhi sa isigkatawo.
Mga 75% nga nahimong presidente sa Amerika, mga ubos lamang sa katunga sa ilang mga klase sa eskuylahan. Mga dul-an 50% sa mga milyonaryo, wa kahuman sa kolehiyo. Mga 50 % sa mga chief executives (CEO) sa nag-unang Fortune 500 companies, duna lamay average nga grado sa kolehiyo. Busa may purohan pa tang mahisama kanila, dili ba?