Kun buhi pa si kanhi Presidente Marcos, mobahik-hik baya tingale og katawa tungod sa kadaghan diay’ng mas maayo pang laki kay kaniya karong panahona.
Si Marcos nga maoy giingong diktador sa nasud, mipahuway nga wa mapaslak sa prisohan.
Siya maoy unang presidente sa Pilipinas nga may gihatag nga kaayohan sa mga Filipino apan gitugbangan usab og mga salawayong binuhatan nga nakapalagot sa kadaghanan.
Gisagop niya ang minangtas nga paagi sa pamolitika sa pagpitol sa mga malditong tawo, apan ang labing nakapamuritsing sa iyang pagka-lider mao ang pagpanghilabot sa katigayonan sa nasud.
Ambot kun ngano nga daghan kaayong tawo nga di makontento bisan mabusdik na sa gahum ug sa bahandi ning yutaa hakog lang gihapon ug manghilabot sa di ilaha.
Sa mipuli kang Marcos sa katungdanan, duha nay napriso nga mao si kanhi Presidente Estrada ug karon si kanhi Presidente Arroyo.
Wa pa hisayri kun kinsay mahimong ikatulo kay nagpadayon pa ang pagtuyok sa panahon ug sa matag unom ka tuig magbag-o ang nasud og presidente.
Ambot nga matag Disyembre 30, ipahinumdom man gyud unta sa kagamhanan ang bahin sa kinabuhi sa bayaning si Dr. Jose Rizal.
Wa siya mahimong presidente sa nasud, tungod kay wala pay eleksyon sa iyang panahon.
Apan sa na-dokumentong mga sinuwat ni Rizal didto niya ipabuhagay ang kadako sa iyang pagmahal sa mga kadugo niyang Filipino ug sa umaabot nga henerasyon nga mao kita karon.
Pastilan pagka-way kapuslanan sa pagpakamatay ni Rizal nga ang iyang gipakamatyan, wa man diay motamod sa mga maayo niyang mithi sa kinabuhi.
Kun buhi pa si Rizal karon murag di siya mamatay sa bala, kundi alta presyon maoy moataki kaniya. Di ba?