Matag human sa Misa ang pari o dyakono ang moingon man ngadto sa mga tawo. Tapus na ang Misa dad-a ang gugma ug kalinaw ni Cristo! Ug kitang katawhan ang motubag man: “Salamat sa Dios!” Kini ang nagpasabot nga ang pagkaon sa Lawas ni Cristo ug ang pag-inom sa iyang dugo, dili lang usa ka ritwal nga atong subli-sublion pagdawat panahon sa Sagrada Eyukaristiya. Hinunoa usa kini ka pag-ambit sa pagkinabuhi mismo sa atong gidawat nga walay lain kondili si Cristo. Mao kini ang implikasyon sa atong sugilanon sa unahan. Ang mga tawong tinud-anay nga midawat sa Lawas ug Dugo ni Cristo mao ang mga tawong nipakita ngadto sa uban sa ilang nadawat.
Igo na kaayo ang panig-ingnan sa usa ka tawo nga makahatag og dakong inspirasyon sa uban nga magbag-o ug magtinarong. Ang mga tawo karong mga panahona, wala magkinahanglan og bantugang mga magwawali. Hinunoa, gipangita nila ang mga tawong ligdong ug halawom diha sa pagsangyaw sa maayong pagtulon-an sa Dios.