EDITORYAL - Armas makapawili

Ang paghupot og armas de fuego makapawili kun dili nimo sabton ang bahin sa peligrong aspeto niini.

Gani sa usa ka tawong mahiligon sa armas, usahay mahisama sa tawong namuhi og hiniktang manok nga igtatari.

Inig mata sa buntag way laing unang buhaton kundi ang pagpunay og sil-ing sa armas, sa paghinlo ug sa pagpasinaw niini, pagtion-tion uban sa pangandoy nga unta makapabuto ug makaigo sa pabuthan.

Susama sa hiniktan nga inig kabuntag way laing himoon ang tawong sugarol kundi ang paghapuhap sa manok, pagpraktis sa sikad ug pangandoy nga makabuno.

Ang armas kapoy kaayong itangkil kundi nimo magamit ilabi na kun makubalan na ang imong hawak sa pagluklok niini o kaha mahilis na ang imong holster nga di mapuslan.

Gani tungod sa imong kahinam nga mapuslan ang imong armas, mangandoy ka nga sa matag lakaw nimo, naa untay mamaregla kanimo, makakita unta ka og kawatan o tawong mosuway sa pagpanamastamas kanimo aron ka makapusil.

Mao kini nahitabo kang Padre Jonathan Lao, kinsa mahinamon kaayong nakakita og tawo nga mapasanginlang nangawat aron nga mapabuto niya sa mapuslanon ang iyang de bomba.

Tinuod nga napuslan gyud niya ang iyang armas kay nakaigo gyud sa iyang target, bisan iyang gipangatarungan nga pagpanghadlok lang unta apan napisok gyud niya ang bata.

Mao kini ang gitawag natong aspetong peligro sa armas, kay makapalabad sa imong ulo. Usahay magtuo man gud ang tawo nga maayo kaayo kun makapusil   kay nagdepensa ka sa imong kinabuhi nga buot untang hunoson sa imong gipusil.

Apan sa kaso ni Padre Lao lain ang nahitabo, kaso nga angay gyung panubagan nga makapahinumdom kanimo nga ang pagkupot og armas usahay makaayo , ug usahay makadaot usab kanimo. Di ba?