Ang sambingay sa usa ka lapis (James A. Feehan)

Usa ka tawo ang mi-imbento og usa ka lapis, mikupot niini sa iyang mga kamot. Ang maong tawo miingon ngadto sa lapis: “Buot ko nga hinumdoman mo kining upat ka mga butang: Una, ang imong kaayo ug tinuod nga bili anaa sa imong kahiladman. Ikaduha, kinahanglan nga pagatalhan ka sa matag karon ug unya sa imong kinabuhi. Ikatulo, pagakuptan ka ni bisan kinsa. Ug ang ikaupat, kinahanglang ibilin mo ang imong marka.”

Pagpalawom

Ning Ikaduhang Domingo sa Adbiyento kita ang gigiyahan aron pamalandongan ang personahe sa tawo nga nagsinggit didto sa kamingawan nga si Juan Magbubunyag. Nahimong unod sa iyang pagpanudlo ang panginahanglan nga biyaan ang dautang pagkatawo aron mamahimong andam nga modawat sa Dios nga nagpakatawo. Nahimong tawag ug hagit ni Juan magbubunyag nga unta ang mga tawo ang magpuyo diha sa moral nga pagbag-o nga giniyahan diha sa mahinulsolong kinabuhi. Kini mao ang mahinungdanong gasa nga ikahatag natong mga tawo ngadto sa atong Dios nga nagpakatawo ug kini maoy tinud-anay nga kahulogan sa Pasko sa pagkatawo ang paghupot og usa ka kasingkasing nga gilimpiyohan alang sa Ginoo.

Implikasyon niini sa atong inadlaw ug Kristohanong pagkinabuhi

Diha sa atong kinabuhi angay natong hisayran nga sama sa lapis kita ang mamalandong nga:

Una, ang kaayo sa usa ka tawo wala magdepende sa iyang bayhon ug pamarog kundili sa bisan unsa nga nagagikan sa iyang kasingkasing ug kahiladman.

Ikaduha. Kinahanglang pul-ongon ang bisan unsang dili maayo gikan nato aron kita makatubo ug makalambo. Ang tinuod nga maalamon modawat sa mga paghukngay (hukom angay) aron siya motubo.

Ikatulo, wala kita’y kontrol sa liyok sa kalibutan. Gikinahanglan ang usa ka pagbalanse matag karon ug unya sa kinabuhi. Dili babag ang sala aron makig-uli sa Ginoo.

Ikaupat, ang mga tawo mahinumdom gayud sa atong mga binuhatan nga maoy mohukom kun unsang matanga kita sa pagkatawo.