Ang Dios Miingon Pamalandong Matag Domingo
Septiyembre 7, 2008: Ika ikawhaag-lima nga Domingo sulod sa tuig
Mga Pagbasa: Is. 55:6-9/Sal. 145/Fil. 1:20c-24,27a/Mt. 20:1-16
Usa sa mga bag-ong santos ning atong kapanahonan mao si San Hannibal Ma. De Francia, ang nagtukod sa kongregasyon sa mga Rogationist Fathers ug sa mga madre nga Daughters of Divine Zeal.
Nakapatandog kaayo nako ang iyang pilosopiya kun maghisgot na og kamanggihatagon. Kun atong tinambanon ang pagkamanggihatagon alang kaniya ang pagkamanggihatagon wala magpasabot nga pagakwentahon. Masaligon siya sa Diosnong Probidensiya nga maoy molihok diha sa iyang makanunayong krusada alang sa mga kabus nga nagkinahanglan.
Ang atong ebanghelyo karong Domingoha ang buot mopalutaw ning mosunod nga mga punto:
Nga ang Diosnong pagkamanggihatagon ang wala magsapayan kun ang tawo nga mobalik kaniya bisan pa man diha sa talisalop na nga bahin sa iyang kinabuhi.
Nga wala kini magpasabot nga maayo man ang Dios mao nga dili na lang sab ta maningkamot nga magtinarong diha sa atong kinabuhi samtang batan-on pa kita.
Nga ang gipakitang sanglitanan sa tag-iya sa maong parasan ang nagdapit kanato sa pagpaningkamot nga mohatag kita nga walay igong pagdumili.
Balik kang San Hannibal. Mahimo natong awaton ang iyang birtud ning atong kapanahonan karon. Apan mas haom kun dunay sistema usab diha sa kamanggihatagon sanglit daghan usab ang nagpatuso-tuso aron kaloy-an sa ilang pagailaron.