Pagpakasa’ ug pagpasaylo

Usa ka bata ang nag-duwa sa baybayon duol sa ilang panimay. Iyang gisuwayan sa pagkubkob ang ba’s aron paghimo og dakong lungag. Samtang gihimo ni sa bata, usa ka tiguwang ang nakalabay sa baybayon ug nakapangutana sa bata unsay iyang gibuhat. Matod sa bata nga buot niyang maghimo og dakong lungag aron iyang isulod ang tanang tubig sa dagat. Tubag sa tiguwang sa bata nga mapupos nalang ang iyang kinabuhi ning kalibutana, di’ niya matuman ang iyang misyon. Sa dihang kalit nga nakapangutana ang bata unsa ba gyud ka dako ang gugma sa Ginoo sa katawhan ug sa sama niyang usa ka bata. Simpleng tubag sa tiguwang, di’ masukod ug di’ matukib ang gugma sa Diyos tungod kay sama ra nga buot nimong isulod ang tubig sa dagat sa usa ka gamay nga lungag nga imong gikawot.

Sa maka-usa pa atong gihandum ang pasakit ug pagkamatay ug pagkabanhaw ni HesuKristo ning semanaha. Alang sa mga Kristyano, karong mga adlawa ang labing mahinungdanong pahina sa kinabuhi sa Ginoo sa iyang traynta ka tuig nga pagpuyo ning kalibutana kapin duha ka libo ka tuig na ang nakalabay. Apan samtang gihandum ang pait nga kasinatian sa kahitas-an aron pagtuman sa kasabutan ug pagluwas sa katawhan gikan sa ngiob nga habig sa kinabuhi, nagka-anam sab og kapupos ang pagsalig ug pagtan-aw og balik sa pasakit sa Ginoo. Nilabaw karon ang pagbakasyon o paglingaw-lingaw atol sa upat ka adlaw nga wa’y trabaho. Ang nakapait, samtang nagkadugay, nagka-anam na og kamabaw ang pagtan-aw sa katawhan sa pagkamatay ug pagkabanhaw sa Ginoo.

Usa ka higala nako ang nakapangutana kung di’ ba kapuyon o sumhan ang Ginoo sa paghatag og pasaylo sa kasaypanan nga ato nang gibalik-balik sa paghimo. Ang direktang tubag, wa’ sa bisan unsa ka gamay nga higayon nga nagduha-duha ang Ginoo sa pagpasaylo natong mga makasasala bisan kung pila ka milyon ka higayon pang gibalik-balik nato ang maong kasaypanan. Apan angayan nga tan-awon nga di’ maayong magsalig nalang nga mapasaylo sa kasaypanan tungod kay samtang imong gihimo ang pagpakasa’, adunay mga tawo nga naligsan ug nasakitan tungod sa kasaypanan nga imong gihimo. Ang labing mahinungdanon nga samtang nakasa’ ta ug gidawat ang kasaypanan, makat-on ta sa di’ na pagsubli pa sa maong kasaypanan.

Usahay ang pagpasaylo nabutang sa lahi nga konsepto sa ubang mga tawo. Ang pagpasaylo ug pagkalimot sa maong kasaypanan maoy gawi nga bida ang mga Pinoy. Gani, pila na ba ka opisyal sa gobiyerno ang nakahimo og ilegal nga mga butang, labi na ang pagkawkaw sa salapi sa gobiyerno, apan ang mga Pinoy daling nakapasaylo sa maong mga tawo. Ug ang nakapait, dali ra sab nga napapas sa huna-huna sa katawhan unsang matang sa sala ang nahimo sa maong tawo. Angayan nga tan-awon nga samtang nihatag ka  pasaylo sa usa ka tawo, magpabilin ang leksyon aron makat-on ang maong tawo nga di’ na masubli pa ang kasaypanan. Ug alang nako, ang labing epektibong paagi pagpahinumdum sa usa ka tawo sa sayop nga iyang nahimo mao ang paghatag niya’g laing higayon nga mobuhat sa iyang responsibilidad nga wa’ nay sami. Kay kung aduna pa’y kahiwian ang maong nilalang, nagpasabot lang ni nga wa’ motuhop sa iyang kasing-kasing ang tukmang kahulogan sa pagpasaylo.

Apan unsa ba gyud ka mahinungdanon ang pagdawat sa pasaylo? Ang tawo nga angayan nga modawat sa pasaylo mao ra sab kadtong tawo nga may limpyong motibo sa paghatag og pasaylo sa mga tawo nga nakabuhat kaniya og kasaypanan. Ang labing importanteng butang nga tan-awon ug panghimug-atan ning kalibutana mao ang paghatag og pasaylo aron sab mapasaylo sa kasaypanan nga nahimo. Igo na ang pagpaghatag og higayon sa usa ka tawo nga magbag-o sa kaugalingon bisan kapila pa kahigayon kung mada’ lang sa tanlag ug pasensya sa usa ka tawo. Apan si Kristo nga maoy nihatag kanato sa ehemplo sa pagpasaylo niingon nga kinahanglan nga imong pasayluon ang nakasa’ kanimo kapituan ka pito nga ang buot ipasabot, wa’y kinutuban nga pagpasaylo sa isig katawo tungod kay sa maong paagi lang makabaton sa tinud-anay nga panaghigugmaay.