Ang Dios Miingon Pamalandong Matag Domingo

Disyembre  9, 2007: Ikaduhang Domingo sa Adbiyento

Mga Pagbasa:  Is. 11:1-10/Sal. 72/Rom. 15:4-9/Mat. 3:1-12

Ang tawo nga si Juan Magbubunyag

Bililhon kaayo ang tahas ni Juan Magbubunyag sa pag-anhi sa Ginoo. Siya ang nag-andam sa iyang agianan. Siya ang nagtudlo sa katawhan sa dakong bili sa paghinulsol ug pagbasol. Sa laktod, si Juan wala mosangyaw sa iyang kaugalingon kondili iyang gisangyaw ang Ginoo nga mao ang Hari sa tanang mga hari.
Sa akong tan-aw karong mga panahona, daw sa dili na kaayo bibo ang pagpangandam sa umaabot nga Pasko sa pagkatawo sa atong Ginoo. Kini tungod tingali sa krisis nga giatubang natong tanan. Apan sa hilom, ako nahimuot kay at least nahimong maigmaton ug yano ang atong pagpaabot nga mao gyud ang tinud-anay nga diwa sa maong pagsaulog.

 Ang tawo nga si Juan nga Magbubunyag mao ang ehemplo sa usa ka tawo nga puno sa pagkamapaubsanon. Apan sa iyang kayano, gimantala niya ang usa ka dili ika-asoy nga mensahe.

Mao kini unta ang atong ibutang sa atong alimpatakan. Ang Dios wala magkinahanglan og luhong preparasyon kondili mas mahimuot siya sa mga kasingkasing nga mahinulsolon.

[email protected]