Dawata ninyo kini ug kan-a

Atol sa katapusang panihapon, gipikas ni Kristo ang pan ug gipang-apod-apod sa iyang mga apostoles ug miingon, dawata kini ninyo ug kan-a. Sa susamang paagi, gibayaw niya ang kalis sa iyang dugo isip timailhan sa lig-ong pakigsabot tali niya ug sa mga tinun-an. Ang maong dugo ang molimpyo sa ilang mga kasal-anan ug sa sunod pang kaliwatan. Ang katapusang panihapon mao karon ang misa o "holy eucharist", ang labing taas nga paagi sa pag-ampo alang sa mga katoliko sa tibuok kalibutan.

Atol sa maong panihapon, gipakita ni Kristo ang kamahinungdanon sa pakig-ambit, paghinatagay sa unsay naa nimo ngadto sa uban ug ang pagpaubos atubangan sa iyang mga tinun-an. Apan pila lang ba sa atong mga lider ang nakaamgo sa ka importante sa pakig-ambit ngadto sa ilang mga tawo? Pila lang ba ka opisyal sa gobyerno ang nakaamgo nga ang labing bantugang lider ug labing gisunod nga magtutudlo sa kalibutan mipaubos sa iyang kaugalingon aron silbihan ang iyang mga sumusunod? Maihap lang sa tudlo ang mga tawo nga anaa sa impluwensya ug nabuhong sa grasya ang may panahon sa pagpang-apod-apod sa unsay ana-a niya sa iyang mga kabus nga kaigsuonan?

Ang usa ka maayong lider, nagpasabot nga ihalad niya ang iyang kaugalingon alang sa kaayohan sa iyang katawhan. Apan lahi ang nahitabo karon sa nasud nga mas naila karon sa Asya isip labing korakot. Dili nalang ta magpaka-aron-ingnon tungod kay nahibawo tang daan unsa ka kawatan ang sagad sa atong mga lider karon. Mahibu'ng nalang ta nga mokalit lang og kadato si konsehal o si mayor nga kung buot huna-hunaon pila lang ka libo ang sweldo. Adunay mga opisyal nga pirti kaayong nakapahimos sa ilang posisyon ug impluwensya pinaagi sa pagpanlupig sa ilang katawhan labi na ang mga tawo nga misupak sa iyang hiwing pamaagi.

Matud pa, imposible nang matul-id pa ug masolusyonan ang problema sa korapsyon tungod kay nalakip na ni sa kulturang Pinoy. Lisud na ang pag-ila sa kung kinsa ang kurakot tungod kay ingon ug ordinaryo nalang ning problema sa atong gobyerno. Ang nakapait pa kay niabot na sa punto nga gisumhan na ang publiko sa pagpaminaw sa mga isyu sa korapsyon ug misugmat na usab ang sakit natong mga Pinoy- ang pagpasaylo ug pagkalimot sa mga kasaypanan. Maayo ang paghatag og pasaylo sa mga nakasala, apan dili sa tanang higayon nga makaayo ang pagpapas sa mga kasal-anan sa uban tungod kay kung kini ang mopagtigbabaw, dili na ta mahibong nganong susamang lider ra ang nagbalik-balik og hupot sa mga posisyon sa gobyerno.

Karon ang panahon sa grabeng pagkaylap sa mga sama ni Judas nga nibudhi sa iyang magtutudlo. Atol sa katapusang panihapon, uwahing niabot sa lamesa si Judas apan bisan pa ini, gidawat siya ni Kristo ug gipasawo sa ilang panihapon. Ingon ini ang mga kawatan ug kurakot karong panahona. Usahay lisud ang pag-ila kanila tungod kay ingon ug limpyo ug inosente silang makig-atubang sa publiko o sa mga tawo nga ilang gialagaran. Matud pa, lisud ang pag-ila unsay sakto sa unsay sayop tungod kay nahimo nang kabahin sa atong inadlaw-adlaw nga kinabuhi ang pag-himo sa mga kasaypanan ug usahay gikaon nata sa ngil-ad nga pamaagi.

Ang semana santa ang tukmang higayon sa paghinuklog sa atong mga kasaypanan sa atong isig katawo, sa atong kaugalingon ug sa atong palibot. Dili man sayon ang pagbag-o apan ang pagpasakit ni Kristo sa krus ug pagkabanhaw human sa tulo ka adlaw mao ang mohatag nato og inspirasyon nga ning kalibutan sa daghang kasaypanan ug kahiwian, may panahon ug kahigayonan sa pagbag-o. Kausa lang sa usa ka tuig ang paghandom sa pagpasakit sa Ginoo, apan sa matag adlaw, sa bisan unsang oras, pwede natong hinuklugan ang tawo nga nibuhis sa iyang kinabuhi tungod ug alang natong tanan. Ang labing dakong sakripisyo nga mahimo sa usa ka tawo mao ang paghalad sa iyang kaugalingong kinabuhi tungod ug alang sa iyang higala.