Gula 46
Taudtaod silang wala magtingganay. Gipamug-ot ni Annie ang iyang panagway. Buot niya nga masabtan ni Edelmar nga dako siyang supak sa plano niini nga mo-abroad. Supak gyud sa iyang kabubut-ot ang gustong mahitabo sa iyang hinigugma. Dili siya gusto nga mo-abroad kini.
“I-imo na sab kong biyaan sa ikaduhang higayon?” Gibuak ni Annie ang kahilom nga taudtaod gayod nga mipatunga kanila.
“Duha ra ko ka tuig didto, An,” ni Edelmar pa. “Human sa duha ka tuig, mopauli dayon ko ug magpakasal na kita. Nianang panahona, may igo na tingali kong matigom alang sa atong isugod sa atong pagpuyo isip usa ka pamilya.”
Wala motingog si Annie. Naghunahuna siya kun unsay maayo niyang buhaton aron mapugngan niya ang laraw sa iyang hinigugma. Dili na siya buot nga magkalagyo sila pag-usab.
“Sabta ko, An,” nagkanayon si Edelmar. “Anugon kaayo ang oppurtunity kun ako kining palabyon. Tingalig mao na kini ang maggahas og dalan aron moasenso ta.”
“Pero kalayo niadtong London,” ni Annie pa. “Dili ba diay mahimo kun anhi ka lang manarbaho sa ato.”
“Way mahitabo sa atong kinabuhi kun magpabilin kita dinhi sa ato, An. Hakog kaayo ang mga negosyante. Mao ray ilang giseguro ang ilang ginansiya. Kuwang na lang og dili nila pangayoon ang kusog sa ilang mga trabahante. Tihik kaayong mohatag og suweldo. Mao nga kun anhi lang ta manarbaho, di gyud ta moasenso. Ang mga dagkong kapitalista ray mabulahan nga maoy mopahimulos sa atong kusog.” -- Sumpayan pa