Kamatayon sa Panumpa - Gula 69

Dihang gihagkan ni Reno ang ngabil ni Xenia, wala motutol ang babaye. Nagkatinal-opay gayod ang ilang mga ngabil.

Ingon sa maoy mihari ang kalimbatianon sa higayon. Kadali ra silang nakatangtang sa mga salimbong sa ilang lawas. Unya wala motutol si Xenia dihang gihinay siya’g pahigda ni Reno sa ibabaw sa humok nga kama.

Sa misunod nga mga gutlo, mao nay mihari sa palibot sa lawak ang ilang mga hangos ug agumod. Tugob sa sensasyon ang ilang pagtagay sa lawasnong kalipay. Paspas ang pagsaka-kanaog ni Reno sa ibabaw sa naghayang nga lawas ni Xenia hangtod nga nagdungan sila’g sangko sa kinapungkayan sa katagbawan sa himayang lawasnon nga ilang gisaw-an.

“Unsay plano mo karon?” Nangutana si Xenia kang Reno dihang mihunas na ang gibati nilang kakutas sa pagtagay sa lawasnong kalipay.

“Ipadayon ko ang pagpalayo sa Sugbo basta mokuyog ka nako,” daling tubag ni Reno.

Wala motingog si Xenia.

“Magpakasal ta kun tua na unya kita sa Manila, Xenia,” ni Reno pa.

“Nganong kinahanglan man gyud nga imo kong ikuyog?” sukit ni Xenia.

“Tungod kay gusto kong ikaw ang akong makauban sa bag-o kong kinabuhi. Gimahal ko ikaw.” -- Sumpayan pa