Kasuwerte nimo Lynn, kay pinangga kaayo ka sa imong inahan, matud sa higala niyang si Viola. Tinuod na, Ma, pinangga ko nimo? nagpahiyom si Lynn nga misukna sa inahan.
"Pinangga mo lang, kaso, unsa ba nang bag-o nimong gikaila guwapo unta pero minyo mang dako ug lima pa ang anak," mitubag ang inahan. "Pero mora'g duda ko sa lihok anang tawhana Lynn, ingon sa may gusto nimo kanang tawhana. May pagkahambogero pa."
"Ayaw lang kaguol niana, Ma, kay ako lang na siyang gipauyon-uyonan. Kinaluoy lang ning ako, Ma, pero bisan gamay, wa koy gusto nianang tawhana."
"Mao ba? Na hala, sige. Pero pag-amping gyud anak kay basin mao kana ang ikadaot sa imong dungog. Ayaw gyud og kompiyansa kay karong panahona nag-uban na ang maayo ug dautan."
Hinuon, dako kaayo ang pagsalig sa inahan sa anak niyang dalaga ug dili man gyud maka-ugpo ang maong tawo ngadto sa dalaga. Usahay gani, ig-on man ni Lynn, ang maong tawo sa iyang sinultihan. May panahon usab nga sawayon ni Lynn ang dinad-an sa maong tawo nga si Edgar, nga mora'g ipakita nga may gusto usab ang babaye ngadto sa lalaki.
"Ma, gisultihan ko ni Edgar nga may sakit kuno siya pero nagduda ko nga dili tinuod kay lagsik man kaayo siya."
"Lynn, maayo tingali dili ka nalang mopakita sa maong lalaki kay tingali'g unsay mahitabo sa umaabot."
"Moadto lang hinuon ko's Manila, Ma, mangita ko'g trabaho didto."
"Sige, anak, pag-amping lang kanunay."
Usa ka tuig si Lynn sa Manila una kini mobalik sa Cebu. Nabalitaan niya gikan kang Viola nga may sakit si Edgar.
"Naglaum ra ba to nga imo siyang duawon," matud ni Viola.
"Luoy man sab, no? Sige, akong duawon."
Ug sama sa tambal ang pagduaw ni Lynn, naayo si Edgar.
"Nganong nagpalayo ka man nako, Lynn? Wa man koy dautan nga tinguha nimo, igo man lang tika nga gisungog nga panguyaban."
"Ngano man sad nga imo man tong gibuhat? Nasayod ka bitaw kun unsa ko ka pinangga ni Mama."
"Sige, di na to mausab ug pasayloa ko niadto."
"Angay lang nga di mo na usbon. Sa nahitabo, gipasaylo ko na ikaw." (Katapusan)