Misakay si Carlo sa awto. Gipaandar ang makina. Girebolusyon niya kini’g maayo. Daw buot niyang sutaon ang maayong kondisyon niini. Sama siya sa nagsukod sa kalig-on sa bag-ong naalim nga masakiton. Unya, dihang nasuta nga maayo na gayod ang katibuk-an sa sakyanan, iya kining gipadagan.
Midiretso siya sa kombento. Nakahunahuna siya sa pagpakigkita kang Padre Daniel. Mamasin siya nga ang pari nakakuha na usab og dugang kasayoran bahin sa kulto nga sarang niyang magamit sa gihimo niyang imbestigasyon.
Gipahunong niya ang awto tungod sa kombento ug nanaog. Apan ang tinguha niya nga makigsulti sa pari kapukgo. Naatol nga sa iyang pag-abot, may minatay nga gimisahan ang kura. Busa ang iyang nahimo, kay gipadayon man siya sa mga kaabag sa kombento, milingkod siya sa sopa sa sala. Nagkalingaw siya’g basa-basa sa usa ka magasin samtang nagpaabot sa pari.
Wala madugay, nahiabot si Padre Daniel. Mipakitag kahinangop ang pari pagkakita kang Carlo. Ug nagkasultihanay gayod sila.
“Dawata ang akong pahalipay sa pagkapatay mo sa unom ka sakop sa kulto,” sa pari nga mitunol sa tuong kamot niini kang Carlo.
Gipig-it ni Carlo ang kamot sa pari. Niya pa, “salamat, Padre.” “Walay duhaduha, Mr. Guieb,” nagkanayon ang pari. “Mga sakop sa Tambayawan ang imong napatay. Pulos sila pinatikan og 666. Pero daghan pa sila. Kun sa putyokan pa, ang naglupadlupad pa lang ang imong nahipos, dili ang kinabag-an nga anaa sa ilang balay-balay. Hulga gihapon sila sa katilingban.”
“Tinuod kana, Padre,” ni Carlo pa. “Gani, nakabiktima na man usab ang mga Tambayawan og laing batang babaye.” Wala na makugang ang pari sa gisulti ni Carlo. Tingali, tungod sa tulin nga pagkaylap sa mga tabi-tabi, nakaabot na sa kasayoran niini ang nahitabo sa bata nga gidagit ug gipatay nga kaganina lang nabangalan.
Sa misunod nga mga gutling, managsama na silang nagpaulipon sa kahilom. Dihay gihunahuna si Carlo. Si Padre Daniel ingon usab sa naghinuktok nga nagduko. Apan ang pari maoy mibuak sa kahilom. -- Sumpayan pa