Gula 6
“Naa ra man diay kana.”
Buntag sayo. Maoy namat-an ni Urielle ang kalangas didto sa pikas kuwarto nga maoy katulganan sa iyang mga ginikanan. Si Noy Sidro, ang iyang amahan, nagpanangpit sa pagpukaw nila ni Urielle ug Raymond.
Mibangon si Urielle. Migawas siya sa iyang kuwarto ug nagsusi. Maoy iyang nasudlan sa kuwarto sa iyang mga ginikanan si Noy Sidro nga naghilot sa hawak sa iyang inahan.
“Naunsa man diay si Nanay, Tay?” Usisa ni Urielle.
“Ambot lang, Urielle,” tubag sa amahan. “Kalit man lang kaayo nga dili na siya makabangon.”
“U-unsa?” Nakugang si Urielle. Unya mitan-aw siya ngadto sa iyang inahan nga naghigda pa sa banig. “Unsa man diay imong gipamati, Nay?”
“Namanhod pag-ayo ang akong hawak,” tubag ni Nang Marciana nga nagpiyong ang mga mata. “Mora’g nawad-an ko’g kusog. Wa na ko’y umoy sa pagbangon.”
Wala makatingog si Urielle. Igo lang siyang mitan-aw nga mahingawaon ngadto sa iyang inahan.
Taudtaod, nahasulod usab sa kuwarto si Raymond nga mao pay pagmata.
Maayo tingali nga ato na lang dad-on sa doktor ang inyong inahan,” nagkanayon si Noy Sidro. Aron atong masayran kun unsa kining iyang sakit.” -- Sumpayan pa